шеесет (бр.) - година (имн.)

-Тој уште нема ни шеесет години - рече Вадим.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Матвеј Николаевич - така се викаше човекот на умирање - беше речиси без свест.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
— Момчиња! — (макар да имаше и старци од шеесет години). Часот на слободата тропна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ноќеска, велам, ќе го заградиме селото од сите четири страни и ќе му влеземе на мудурот во конакот, ќе го симнеме од столот и ќе си седнеме ние, ќе се ослободиме и од него, и од неговите заптии — да не ги глодаат веќе коските!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во книгата Незгодата наречена доаѓање на свет (Париз, 1973) Сиоран вели: „Сето она што го знам со шеесет години, го знаев и на дваесет.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Пред сè што ги беше запознал затворите на сите режими и сите власти го водеа во своите тајни списоци на сомнителни, се држеше исправено како и секој граѓанин што зборува сешто и ништо не урива, така што можеше да му дадеш од четириесет до шеесет години и пак да не погодиш и пак да не згрешиш.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Логотетот сѐ така еднакво се смееше, и веќе стануваше непријатно; тоа го почуствува и Филозофот и продолжи: „Оче Стефане; ако секој ден чиниш чтение, од утро до мрак, и така правиш шеесет години, колку чекори книги од твојата библиотека можеш да прочиташ? Не повеќе од еден до два чекора.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А дури и децата што не растат во стрејт-семејства, сепак, се изложени, во огромна мера, на хетеросексуалните културни облици.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Хетеросексуалната култура и понатаму е првата култура што ја доживуваме, а нашите субјективитети, нашите начини на чувствување и изразување, нашето чувство на различност мораат да се вообличуваат во контекстот и во рамката на хетеросексуалната култура. ‌Геј-мажите, како што напишал Сартр пред шеесет години, истовремено се служат со два различни референтни система.474 Тоа е така поради типичната општествена положба од која потекнува машкиот геј-субјективитет и во која машките геј-културни практики си го добиваат првобитниот облик: положбата во која растеш и те одгледуваат родители хетеросексуалци во нормативно и поимски, ако не и стварно, хетеросексуална средина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Самите геј-мажи – или, барем, некои геј-мажи во САД и во Велика Британија во текот на изминативе шеесет години – го мислеле истото.91 Значи, не се работи за злонамерен стереотип.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нас на субјективитет нѐ тера барањето да бидеме неавтентични.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тоа нема да се смени во некоја голема мера.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ќе бидеме настрани засекогаш. ‌Геј-децата сѐ уште растат, главно, во хетеросексуални семејства и во хетеронормативна култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тука во Перењас, а веројатно за полесно да се изговара е запаметен како Прењес, сместен на крајот од оваа котлина, која гледана од горе, личи на огромен казан, пред шеесет години во бараките, коњушниците и магазините на напуштената некогашна италијанска воена база ги беа сместиле нашите, а јас Прењес го запаметив на поминување.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На овој простор пред шеесет години имаше големо мочуриште обраснато со разновидни тревишта и трска, послано со гнилеж од алги кои на далеку ширеа реа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Возам полека и не ме напушта приказната за лошото што пред шеесет години се случи во Лерин.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Исти се – му велам на Исмет – исти се како тогаш пред шеесет години.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сигурно е дека по изминатите шеесет години многу е променето во нашите убедувања и сфаќања.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се враќаме во хотелот. Изморени сме од целодневното патување и до некаде разочарани затоа што не го најдовме местото на нашето детско живеење пред шеесет години и гласно го коментираме нашиот неуспех.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Пред шеесет години заврши војната.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Поговор На враќање во Македонија неодминливо патот не води низ Перењас и во бележникот бележиме дека Прењес сега не е тој Прењес што беше пред шеесет години – место на болка и плач, место на секојдневно битисување, на исчекување и безнадеж...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сум бил таму. Пред шеесет години, велиш. Тоа е многу.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И сега, во навратот кон времето од пред шеесет години, ми се присторува дека го слушам тоа тропање и ми се чини дека имам болки во бочините, дека ми недосува воздух и целиот сум испотен...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Успеавме да излеземе, но не успеавме да се пробиеме на Руга Анастас Дурсаку, не успеавме да ја најдеме фабриката за цигари која е нашиот единствен ориентир за да ја најдеме зградата во која живеевме пред шеесет години.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
За душите на тие кои пред шеесет години за на век останаа тука.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Чувствувам дека сака нешто да каже, да ни открие нешто одамна доживеано, длабоко врежано во неговото паметење. – Рече дека во таа трикатна зграда живеевте пред шеесет години? 1948 година?... - Да...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
На жената, која ни рече дека е учителка во пензија, и рековме дека пред шеесет години една ноќ поминавме во една ливада меѓу Трстеник и Лобаница.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Со ракавот ја избришав потта од челото и лицето и одново се вдадов во стружење се додека не го истружав слојот до последната буква, која е првата во паролата што тука, под трите слоеви вар, чмаеше цели шеесет години.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
За душите на тие над кои шеесет години замрачи мрак, запаливме свеќи за да засвети светлина над нив, да болсне светленце и да заживее и остане траен споменот за нив дека не се заборавени...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Градат бараки за новите групи луѓе кои допрва ќе бидат доведени тука, или работат во градините за да имаме храна.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Помладите од шеесет години работат по дванаесет часа дневно.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И на шеесет години тоа беше исто толку силно колку кога имаше триесет.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Стрико ми Ото, како што рековме, умре во несреќен случај.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ќе остане само негова тајна како успеа да доживее речиси шеесет години, а без она што сме свикнати да го викаме вистинска работа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Потем, додека неговите шеесет години патуваа кон гостољубивата црна земјичка, тројцата тапкаа по бетонскиот под и се проѕеваа гласно и развлечено. „Зошто?“ праша еден тивко и со притаеност,
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Број 6 имаше шеесет години, тринаесет потврдени болести и два темнозелени полумесечини под очите.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Навистина, имаше шеесет години и не фолираше, тој човек со нејаки, крцкави зглобови од врелото теме до рабовите на стврднатите рамни стапалки.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ја отварам таа врата, ја минувам таа граница, пишувам веќе шеесет години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Започна со тивок глас да го чита клучниот пасаж од книгата на Малро: Потребни се девет месеци за да се создаде човек, а за да се убие е доволен само еден миг.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Не, можеби не се потребни девет месеци туку шеесет години за да се создаде човекот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Конечно кривата на егзилот го означуваше својот пад, започната да се оцртува во животот на семејството пред точно шеесет години, кога тоа беше осудено да го напушти семејното огниште во ова исто гратче и да се најде на другиот брег на езерото, на брегот на егзилот...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше тоа човек од околу шеесет години, слаб и подгрбавен, со долг, добродушен нос и со благи очи изобличени од дебелите стакла на очилата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Првата љубовна врска ја имала на шеснаесетгодишна возраст, со еден член на Партијата од шеесет години, кој подоцна извршил самоубиство за да го одбегне апсењето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога би требало да погаѓа, би рекол дека тоа е тело на човек од шеесет години, кој страда од некоја тешка болест.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Четворица стражари воведоа во ќелијата една огромна руина од жена на околу шеесет години старост, со големи обесени цицки и со густи прамени бела коса што во борењето ѝ беа паднале на лицето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Беше договорено, право на прашање или реплика да има само Тихомир кој секогаш на предавањата седеше во првата клупа, на крајот, од десната страна, во редицата во која беа сместени осамените срца од педесет до шеесет години.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Кога ја прочита твојата порака, Блејк побледе, позелене, поцрвене и на крај пожолте, те само немо изусти: „Пред шеесет години ни ги земаа, петнаесет години мака мачиме да ги повратиме, а сега мојот син првенец би ги спичкал за седум дена!“.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Се вратив во мојот Адеп, што го напуштавме со чунот на судбината, пред шеесет години.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Па зар ова не беше пресудата на судбината, по шеесет години егзил, да му се овозможи враќањето на моето семејство во егзил, на родната грутка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се почувствував како маратонец кој шеесет години кружел околу Езерото, со својата порака во рацете.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сега е 2019 година. Шеесет години во твоето минато.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Шеесет години! Зарем сиве овие години само си седел тука и си чекал некаква ракета од Земјата?“ Старецот кимна со главата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И сега седеше како што седеше во текот на сите последни шеесет години и чекаше.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Да!“ „Шеесет години подоцна тие снимки ќе ме повикуваат.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Чекаше шеесет години. Остаре чекајќи, секогаш сам.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тука е и првата братучеда Рукие, десет години постара од мене, со која се гледам првпат, по шеесет години.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Границата повеќе не ни пречи!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)