бабри (гл.) - и (сврз.)

Маѓосан од непревиденото откритие, со сува уста и суво срце, додека мажлецот во моето грло бабреше и ми го запираше здивот (сеедно, сега живеев само со очите), помамно го отсликував во секое свое делче ликот на жената или толкупати ја намножував колку што може да има клетки еден обичен човечки мозок.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Арматурата во нозете попушташе, клепките бабреа и ја разредуваа светлоста.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)