Не барај ме на земјата, мислеше. Јас сум далеку, во клунот на мртвата птица.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Не знам колку време помина кога повторно нечујно се отвори вратата на ќелијата и од неа бесшумно се извлече Рибоокиот и се спушти прудолу, барајќи ме со погледот во одајата со игуменот и пријателите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)