Некој танок, некој плиток сон беше ме подзел. Колку за да го сонам Јона, човекот мој.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И така, така, сонот и мене беше ме украл. Сум заспала.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И гледам: една безлична, хаотична глинена маса одново како се обликува во еднаш веќе обликуван израз и како еден видлив бог го надополнува својот невидлив и строг претходник, кој одамна беше ме создал.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Помогнаха ми секаде молитви свјатаго Василиа што беше ме даровал от неговите добри работи и ме искупи от горкии и страшнии баждарници дјаволски.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)