Значи некни затоа беше ти тука, па мене ме маслосуаше, а?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Да“, је вела' ја, сѐ то е млогу уб'о, је вела’“. „Ама да беше ти на мое место, ќе го напраеше истото што го напраив ја.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- Е, де, ако не беше ти ќе беше некоја друга! - се сети Никодин. Но, не велам дека и вака ми е лошо.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Знам јас… Ако беше ти, сон не ќе те фатеше!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Ќе бидеме овде, јас свиен во твојот скут, во овој жолтозелен простор кон кој води еден единствен, тесен пат, како што е впрочем секогаш речиси правило, тесен пат да води кон широкото и пространото; ќе останеме овде под сината вселена по која една голема жолта месечина плови како залутана лаѓа во пустина, со изветвено знаме што се вее, како што некогаш бев ти зборувал, без бои веќе и без припадност.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Колку мудар во младоста своја беше ти, и полн со разум како река!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Јас немав приказни. Лажев. Последна моја приказна беше ти. И детето.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тој син ти бил еден од нашите први учени луѓе, му се фалеа, оти татко му, кралот, беше ти го пратил во туѓина да учи за лекар.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
1. Беше ти бил ибн Пајко човек мек како душа.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Бошко пак, беше ти бил како зрачец што впива сѐ.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
– „Е лели и ова не ми го веруваш, бре татко, ами кога беше ти на орање во големата нива, лели ти ги тераше Велко воловите и јас си зобав црви во браздите изорани; ами лели Велко ти рече два три пата: дедо, дедо, нашиот штрк ете го зад тебе, и ти на треќиот пат ме удри со остенот и ми ја окрши писката од ногата, та едно чудо време боледував, одвај дури оздравев.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
САВЕТКА: Му благодарам. (На Илија) Кој беше ти, како познат да си ми?...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Мал е тој за тебе. - Мал? Колку што беше ти стар.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Одеше по мене. - Одел, сега го нема.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Исчисти се веќе еднаш, за да ни дојде некоја друга – нова, млада, убава и благоносна, каква што беше ти кога прв пат стапна на нашиве простори!“
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Едно малечко биволче, еден ненаситник, еден вечно гладен, наеднаш беше ти осетил како нешто го дави во грлото.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Проклет да бидам, талентот. Ужасна работа беше ти бил талентот, се колнам.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Другарот Колојаноски беше ти свирел на грнета, стар занает, а Метеорот нешто малку знаеше да трга на хармоника.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Еднаш, кога беше ти уште малечок, татко ти ја крена на раце печката и ја изнесе од собата во тремот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Тоа се случи во деновите кога зимата почнавме да ја бркаме од собите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И да не беше ти - таа ќе останеше само меѓу мене и Младичот.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)