За оваа критична работа јас сметам дека е крив другарот Едо Бранов поради своите подбуцнувања, зашто додека тој беше директор, квалификацијата можеше да ми ја признае тој, а не да не ми ја признае и после мене да ме подбуцнува против новиот директор од што беше љубоморен на него и од завист.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Затоа, сакам да ја искористам оваа можност јавно да им се заблагодарам за смелоста и за бестрашноста на Џон Витиер-Фергусон, кој тогаш беше директор за додипломски студии на Катедрата за англиски јазик и книжевност; на Линколн Фалер, кој беше шеф на Катедрата за англиски јазик и на неговата наследничка на тоа место, Сидони Смит; на Роберт Овен, кој тогаш беше продекан за додипломско образование на Колеџот за книжевност, наука и уметности (КНУ); на Теренс Мекдоналд, кој тогаш беше продекан за академски прашања на Колеџот за КНУ, а подоцна и декан на Колеџот; на Ненси Кентор, која беше ректорка и извршна потпретседателка за академски прашања на Универзитетот на Мичиген; на Ли Болинџер, кој беше претседател на Универзитетот на Мичиген, како и на службениците и на другите вработени во нивните служби.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Причина за покренување на спорот од нејзина страна е нејзиното деградирање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во поглед на работната атмосфера во оваа установа, за период кога беше директор – Зефиќ оправдано смета дека не може објективно да ја анализира ситуацијата од перспектива на останатите вработени, бидејќи таа ним им беше „надредена“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
3 Имено, пред да настане спорот – после вонредните парламентарни избори во 2008-та, Зефиќ две години (значи од 2006) беше директор на оваа државна установа за извршување санкции.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
На странката која признава – понатаму не ѝ се суди! (Ulpianus – D. 9,2,25,3)
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Работничката В И од Скопје (сега 50-годишна) беше вработена во ДПСУ „Електрометал“ АД Скопје – претпријатие што се бави со трговска дејност, и тоа со договор за вработување на неопределено време.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во ова прилично големо претпријатие работеа околу 250 вработени, а самата структура во фирмата беше поставена строго хиерархиски – однапред се знаеше „кој e кој“, а одлучувачкиот фактор беше директорот, којшто истовремено беше и газда на компанијата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ваквата систематизација, во 2008-та, ја врши тогаш новоназначената директорка (С.Гавриловиќ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)