ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Затоа и оној кон кого беше упатена љубовта од оној кој љубеше беше воздигнуван како небесно суштество, а така се потиснуваше во себе она што беше сметано за животинско.

Веројатно од последниот телефонски разговор со Вашингтон или од некој друг притисок.

Такво беше нашето време, времето во кое израснавме, а Сара, Клара и јас знаевме многу повеќе од повеќето наши врснички – понекогаш ѕирнувавме во некои од медицинските книги на таткото на Сара, понекогаш ќе наслушневме нешто во салонот на Берта, понекогаш Клара ни пренесуваше нешто што ќе дознаеше од Густав, или од жените на кои им помагаше да се снајдат во животните невољи.

Се обидов да фрлам искра во разговорот: Нашиот самоуправен систем беше идеал на водечките француски социјалисти!

Невиноста беше идеал заради мажот: оние девојки кои остануваа немажени, стануваа предмет на потсмев, а невиноста, идеалот на векот, се претвораше во срамен остаток, како да е некаков неприроден израсток, затоа што немаше кому да биде принесена.

Всушност, заклучи авторот, Митко Кривашија воопшто и не беше комунист туку само наивен човек кој важеше за добар и чесен, за кого практично непостоечката и неостварлива правда беше идеал од којшто тој не можеше да се откаже и истовремено беше уверен дека само комунистичката доктрина би била способна правдата како што тој ја замислуваше да стане стварност на секојдневието.

Исчекувањето беше идеал, како и невиноста; дури и кога љубовта, потајна, каква што налагаше времето, ќе се родеше – требаше да се оствари тој идеал на чекањето, да се страда во тоа исчекување и во стравот дали соединувањето на двете души и двете тела навистина ќе се случи и, како во некоја религиозна приказна, тоа страдање беше искупување по кое како награда требаше да следи вечна љубов, онаа која ќе трае и по смртта.

Така е. Така велеше партијата. Нејзиниот збор стоеше највисоко, а тоа високо за нас беше идеал.