Се чувствувавме ненужни. Бевме кловнови. А сега, раце? А сега? Сега?
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Вели: „Бевме кловнови. Или потсетувавме на клонови што ги повеле боси на прошетка по циркуска арена послана со трње место со триње!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)