На убавата мермер чешма, во Варош-маалото, каде што беше куќата на Никола Делчев, една млада убава жена, ја пренесе новината: „Султана на Никола родила машко дете.“ - Нека ѝ е живо! - рече една.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
И велам, си велам јас, кога си помислувам за нив, колку повеќе нив си ги спомнувам, толку повеќе ги сакам, копнеам и болам, се топам и смрзнувам и се губам во мислата во која е собрано се она што беше куќа и сите во неа, што беше семејство и родбина, нива, лозје, градина, смеење и тажење, радости, болка и фален да е Господ Бог, затоа што се ни даде!...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Така загледани, седиме ние на прагот од тоа што беше куќа, а јас се обидувам да се вгледам во очите на старичката и низ нивниот блесок да влезам во нејзината душа и да проникнам во нејзините чувства.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Едната ја снимив пред прагот на тоа што до пред неколку денови беше куќа, твојата куќа во којa си роден и пораснат и од којa си пошол во светот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Врват тие покрај тоа што некогаш беа куќи.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Од гранката на старата слива се обидував да гледам кон спротивната страна на селото, каде што беше куќата на неговиот дедо и да го здогледам него како игра во неговото маало со другите деца.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Тоа беше куќата на тетка Асја.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Во селото над градот кај што ми беше куќата, петлите молкнаа, цркалците исцркаа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Во селото над градот кај што ми беше куќата, петлите молкнаа, цркалците исцркаа. Сѐ беше пламјосано...
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Чудесни му беа куќите кои му се извишуваа над главата, така зјапнат во нив, не гледајќи пред себе, секогаш и се потсопнуваше.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тука, кај тој круг, беше куќата на Борко, Неговата родна куќа. Таа куќа, како и целиот Долнец, е под вода.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Сонцето беше зад мене и биеше на голото ритче отспротива на кое беше куќата и, иако далеку преку долот, таа се гледаше јасно.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Пред средствата за смирување, електрошоковите и лоботомиите, третината од сите оние што доживеале нервен слом и со дијагностицирана психоза биле примени во болница, покажуваше тенденција потполно да се среди и да излезат за три месеци, и тоа без било каков третман, којшто денес по правило се дава веднаш по приемот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Но, ова што ние го направивме беше куќа за целиот пат.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
А тука, велам, каде сега стоиме, беше куќата во која сум се родил.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)