Тоа беше правилото на Јужната Гранка на Реката Снејк.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сега беше многу потешко да се чекори, при секое пречекорување пропаѓаше до половината во тој мек снег, беше заздишан само по првите стотина чекори, но тоа беа правилата на таа игра и она, што можеше досега да оди по дирата, беше само една олеснителна околност за него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Уште една немирна ноќ беше пред Рада. Но, такви беа правилата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
На Еда му беше најинтересно тоа што, иако поткажувањето меѓу војниците беше правило, Марка никој не го поткажуваше.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Нивните пастрмки беа помали, седум и осум инчи, но тие сепак си ги задржаа и ги печеа на стапче на огнот што го запалија блиску до комбето.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Далтон рече дека очите се најдобриот дел и ⥊ даде едно и тоа беше бело како расцепена месечина и таа го изеде.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)