бев (гл.) - тишина (имн.)

Но двајцата избегнувавме да зборуваме за нашите чувства, во станот постојано беше тишина.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Многу ретко можеа да останат лежејќи во мекиот полушепот на врнежот, кој сосема не беше тишина, а очкувањето на новиот писок зинуваше во нив со уште поужасна бела јалова морница.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ја отворив полека вратата и излегов. Беше тишина. Крцкањето го немаше.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
XXIX Во силната и ненадејна врева на балканската историја на Татко најдобар сојузник му беше тишината.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)