ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Во Медицинскиот центар, кадешто имаше над 250 вработени, Р.М. работеше како лекар односно доктор по општа медицина, со работен стаж од 16 години пред настанувањето на работниот спор опишан подолу.

Но, по враќањето, по волја на претпоставените, тој е малициозно распоредуван на најлошите работни места.

За напомена е тоа што Јакшиќ не беше член на синдикат и не знаеше за своите права (како и каде да ги побара) – но денес, по сите нешта кои му се случија, а му влеаја храброст и сила, тој искрено ја промовира индивидуалната и колективна борба како единствен начин на заштита и остварување на работничките права, како и човековите права воопшто.

Во фабриката имаше основано синдикална организација, која беше член и на гранковиот синдикат при ССМ – меѓутоа Ангелеска, поради оправдана недоверба кон раководната структура, не беше член на овој синдикат.

Со најновиот позитивен развој на настаните, Јакшиќ се надева дека сега ќе се повтори граѓанската постапка 11 и дека овој пат правичноста конечно ќе победи, а тој ќе биде во состојба да ги подмири долговите кон своите роднини и пријатели кои ги создаде овие години за да го спаси видот на едното око, а и да добие средства за да може да отиде на операција за, со помош на трансплантација на рожница, да го поврати видот на окото и како порано да биде нормално способна личност.

Р.М. беше член на синдикатот за здравство, кој е гранков синдикат при ССМ.

Љ Н беше член на Синдикатот на хемија, метали и неметали – гранков синдикат при ССМ, којшто своевремено им пружаше помош и им излегуваше во пресрет на работниците, но подоцна – поради корумпираноста, нечовечноста и свесното игнорирање на очигледното континуирано кршење на работничките права – тој длабоко се разочара и изгуби доверба во него, па се откажува од синдикатот.

Тој беше член и истовремено претседател на независниот синдикат на железничарите при ЈП „Македонски железници“.

Во фабриката имаше синдикат на ниво на работодавач, кој беше член на гранковиот Градежен синдикат при ССМ, и тој беше негов член.

Пред настанувањето на спорот таа веќе имаше остварено работен стаж од 27 години во истата фирма.

Пред настанувањето на работниот спор, Ристески имаше работен стаж од 20 години во истото претпријатие, а според систематизацијата на работните места, работеше како домаќин на објект.

Маркетинг службата на „Киро Ќучук“ имаше своја канцеларија во Скопје и стовариште бр. 3 во село Визбегово.

Негови најпознати поетски и прозни дела се: “Крај огниште“, “Прва радост“, “Чуден свет“, “Мице“, 14. 000 ослепени, “Волшебното самарче“, “Чудотворен кавал“, “Под виорното знаме“ и други.

На сите страни, дури до небо, се издигнувале белите високи минариња на џамиите. На нив се качувале оџите и ги викале верниците на молитва.

Жената се врати... Внатре беа членовите на Месниот скопски комитет.

Беше член на Друштвото на писателите на Македонија од 1950 година.

Да беше член на Партијата, ќе имаше лек, ќе се самокритикуваше и ќе ја откриеше тишината.

Да бевте член на Партијата, поинаку ќе се разберевме.

Татко беше член на стручниот колегиум со кој најчесто заседаваше Мирон Донски.

И ден-денес не сум сигурен дали Луција имаше право; она во што сум сигурен е дека, под други околности (доколку таа не беше член на Партијата, на пример), јас полесно ќе се согласев со тезите за здрава и нова народна уметност.

Не препознаваше некои од своите пријателки кои случајно ќе ги сретнеше на прошетките – а откако тие ќе ѝ пристапеа, таа ја криеше збунетоста, им поставуваше општи прашања, за да не се забележи дека не знае со кого разговара.

Повеќе не сакаше да се среќава со никој кој не беше член на семејството, чекореше несигурно и без придружба не излегуваше од дома, а и тие прошетки завршуваа брзо - ќе застанеше, ќе речеше дека веќе не го препознава градот, и ќе се свртеше кон дома.

По пет – шест години доби стипендија за последипломски студии во Берлин, по враќањето кратко време беше член на Советот на општината на неговото родно место, па пратеник во парламентот, за на крајот да дотурка до најсериозен кандидат за претседател на својата партија ( генералот Стојан во тоа време беше сопственик на еден супермаркет во едно мало провинциско градче и не успеа да ги собере 10 000 потписи за да му се спротивстави на изборите како независен кандидат) и ете го сега тука во истата зграда пред која што пред рамно триесет години дојде да бара демократски слободи и права...

Додека одеа во средно, Дарко беше член на младинска дисидентска група, составена од седумина ученици на гимназијата.

Кажи ни нешто за времето на „Зеро”, за односот „лична креација” - „групна креација”, посебно со оглед на тоа што ти и пред „Зеро”, во почетокот на осумдесеттите беше член на стрип групата „Туш-лабораторија”.

Имавме ново раководство, речиси сите беа од Прилеп, само командирот беше од Крушево, се викаше Леко.

Јас и Добрила, која беше исто така од Прилеп, бевме членови на Пропагандниот отсек.

Тие беа членови на Внатрешната партија.

Секој член од комисијата имаше посебна специјалност: еден удираше по газовите на жените за да ги оцени тврдоста и степенот на вибрациите од ударот, друг им ги подотвораше устинките за да им ја види бојата, дали е розова или црна како на оџак, трет ги мирисаше дундите (тој често повраќаше), четврт ѕиркаше низ триаголничето на меѓуножјето, ако имаше тријаголниче за ѕиркање, ако не беа слепени месата на двете нозе, петти се занимаваше со нешто петто, и така натаму, што би рекол началникот Круме Волнаровски.

А учени за оваа работа беа членовите на комисијата која ја утврдуваше фактичката состојба.

Во градините на некои куќи растеа палми, се заштитуваа од студот, како да беа членови на семејството.

Да бев член на партијата, лесно ќе се справеа со мене.

Некогаш, кога бев член на Парламентот, постојано ги пиев во пауза.

А вистината била дека сум бил симпатизер, ама не бев член.

Ова сигурно не се директни одговори на вашите писма, туку ментални одгласи од нив.

Претседателот на писателите се најде во небрано, не знаеше како да продолжи.

Тогаш беше познат како еден од најголемите француски есеисти, беше член на Француската академија, преведувач и претставувач на големите латино-американски писатели Борхес, Неруда, Астуријас, Кортезар, близок пријател на Сен-Џон Перс и Жорж Батај, но важеше и за голем истражувач на мистериозните предели на земјата, беше колекционер на ретки минерали и кристали.

Зошто Сврделот тогаш уште не беше член на Градскиот комитет, иако имаше важно задолжение.

Тој кај мене беше член на претседателството на Народниот фронт.