Строг поглед и ситни сиви очи.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Таа ја паметеше годината на неговото раѓање по некои настани во селото, а за татко ни датумите беа врзани за средбите со Борис Кривошеев, нашиот дедо.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
По излегувањето од Алимасковци, Бајракот се наврати кај Бабовчето и овој го внесе во визбата да му соопшти некаква новина од Мариово.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Овие пари, петстотини лири, ми ги дадоа Трајко и Толе да ви ги предадам за пушки — им рече Крсте на Грабула, Бајракот и брата му Алекса и им го подаде црното шамивче во кое беа врзани.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Клучните симболи на социјалистичкиот кич беа врзани за работа и прогрес (оттаму во иконографијата она мноштво железници, возови, рудници, патишта, фабрики, и скулптури на прегрнати работници и селани).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Да не се занесов случајно? - прашав, бидејќи Даскалов молчеше - Ох - продолжив - ваквите изливи веројатно наидуваат поради крапон со кромид.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Па и тие немаше да се враќаат ако не беа врзани за нас со златниот конец на сеќавањето…
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А веднаш потоа уследи и објаснувањето дека овој пат се случило на објаснувањето да чека малку повеќе одошто треба!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Кажи ми го само уште она, најважното, што требаше да ми го соопштиш на почетокот - слушнав како Дасакалов ме потсетува на случајот со Иван.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Вечерта ја чув старицата како објаснува: - Парите ми беа врзани в крпче и под кулч в долап.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Двете раце му беа врзани. Тој и не нѐ погледна.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тие вторите беа оние кои ги нарекувавме “опасни”.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во Гнездо имаше соби од кои лудите никогаш не излегуваа – тоа беа соби во кои десетици тела лежеа безживотно, или пак животински се бунтуваа заради ремењата и синџирите со кои беа врзани.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И двата звука го славеа името господово, сплотувајќи ги луѓето кои судбински беа врзани да го делат овој животен простор.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Со неа, со Латинска Црква, и со одржувањето нејзино беше врзан еден обичај, безмалку пагански.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Уште пред да се раздени, ја разбуди силната желба за пушење, но зглобовите од рацете и нозете ѝ беа врзани за прачките од креветот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Но тогаш светот веќе изгледаше како мирно место, исполнето со љубов, а пред нејзиниот кревет бдееше еден достоинствен старец со нежни движења и со смирувачка насмевка, кој ѝ ја врати волјата за живот со две хипнотички движења на раката.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- Погоди, - повтори Барбут- бег, и самиот намигнувајќи ми, но со двете очи.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Рацете и нозете ми беа врзани со дебело јаже од кое ни најмускулест орангутан не ќе се ослободеше.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Се викаше Видое, беше од Босилеград, без родители, рацете му беа врзани за цело време на патувањето.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Ретко кој покуражен се осмели да им подаде по некој сомун леб, но место нив, сомуните ги земаа сејмените, бидејќи тие беа врзани, та не можеа да посегнат по лебот. И тоа беше доста.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Сакаа да се прегрнат и прегрнати да се наплачат, но рацете им беа врзани одзади, та само главите ги доближија една до друга и продолжија да плачат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Врзаните сакаа да се прекрстат, но бидејќи рацете им беа врзани одзади, само гласно сите рекоа: Ајде боже поможи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Мајкиното детство и раната младост беа врзани за две патувања, против чиј заборав таа постојано се бореше, што претставуваше и дел од смислата на нејзиниот живот, покрај судбинската предаденост на своите чеда.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Рацете им беа врзани; (за среќа нив сепак ги делеше жичената ограда во дворот).
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Не бев толку занесен од боксот колку од самиот меч, со сите оние детали кои беа врзани околу него.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Луман се бркна во појасот и оттаму извади една шарена шамија во која нешто беше врзано. Ѝ ја подаде на Танасица.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Рацете со лисици му беа врзани за радијатор што не работи.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Вилиците како да ѝ беа врзани, заковани една до друга.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
— Да беше толку умен не ќе беше врзан, му велат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)