Но самиот беше крив што ја отвори вратата за надворешни луѓе.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
За сѐ беше крива жената од купето. Откако внимателно го разоткри плодот, таа со љупка насмевка му ја подаде бананата. Вкусот беше извонреден.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
За поразот на Демократската армија сега бевме криви само ние.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Питома само кога заспивам, инаку дива
првата рана ко ноќ бессона ја испив
зборот беше крив
излечи ме од него и дојди
ќе биде доста да ти простам.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Кој ни беше крив?... Таа вечер една жена - така се расчу – полуде...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)