На другите деца им беше мило што Николче дојде, а по малку и им беше криво што Трајанка беше преналутена.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Неколкупати ме укори, но не беше налутен. Напротив, беше насмеан.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Може тој, како што беше налутен и ошумоглавен од виното ќе отепаше некого, но само го бутуриса Хаџи Ташку од патот и заедно со другите потковичани си отиде од меаната.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)