И додека Толевци кркаа од бравите, кокошките и мазниците во сред Градешница, муљазимот со аскерот топеше пексимид на Налевата бичкија во Уруп и ги распрашуваше трупарите каде се крие арамијата Толе Паша.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јас покажував дека фаталната бура за комунизмот беше нарачана од страна на постмодернитетот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Од кај дојде, што дојде — тие ќе кажат дека народот беше нарачан од муљазимот и се собра на сретсело пред црквата, а Толе никна како од земја.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Ујгун работа излезе! — рече Толе кога му го предложија ова.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бидејќи беа нарачани од вечер по еден од куќа, а се погоди недела, црквата се наполни со народ.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
За гозбите денешни што да прикажуваме: тие беа нарачани сношти за педесет души аскер, за два чауша, пет онбашии и еден муљазим, а сега ги јадоа само шест души Толева дружина и седум членови од новиот комитет.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сите како што беа в црква останаа на сретсело, кое беше токму до самата црква, и го зачекаа муљазимот да се појави.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Комунизмот можеше да живее среќно со модерниот свет кој целиот беше насочен кон зголемување на производството - повеќе челик, повеќе јаглен, изградба на иригациони системи итн.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)