Во тие моменти бев радосен како куче.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ох, како да знаев зошто душата тие денови толку многу ми беше радосна.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Јас бев радосна кога те гледав среќен.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Старецот вистински беше радосен: Жетвата во планината на чуден начин го возбудуваше.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Девојките беа радосни, убаво се забавуваа.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Таа мене: - Бреза, не можев да ти се јавам порано, многу работа имавме околу сместувањето...
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кога се јави Ивана, иако знаев на кој начин треба да разговараме, од што бев радосна што ја слушам и од што двете бевме нестрпливи што повеќе да си кажеме за што пократко време, одвај се разбравме.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Сега беше избеган и беше радосен од тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Беше радосен. Зборуваше повеќе од било кога.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Сите беа радосни. Лекарот и Марија беа задолжени за програмите што ќе се пуштаат пред пациентите.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
До тогаш беше празно само столчето на дедо ми Борис!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Не и кажав, ама убедена сум дека знае колку бев радосна во тој момент и горда што сум со неа.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Како да беше радосна, ама не во вистинско време.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
И сѐ така - вие ќе си доаѓате и ќе си заминувате, а јас ќе ве пречекувам и ќе ве испаќам...“ не ја забележаа тагата во гласот, премногу беа радосни дека нивниот сакан Еко ги пофали.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Толку бев радосна што отрчав кај Цвета и ѝ реков: Цвете, јас имам нова мајка, дојди да ја видиш, колку има убав фустан и шамија.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)