Она што ние го нудевме беше нов и послободен поглед на вистинските луѓе и, иако нашите филмови не беа технички исполирани, сѐ до 67. андерграундот беше единствено место каде можеше да слушнеш нешто за забранетите теми и да видиш реалистични сцени од модерниот живот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)