Мајка ми ја пеглаше мојата кошула за пиење која не беше докрај исушена. (Ќе се исуши ли некогаш воопшто?) Баба ми сè уште не беше умрена.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Ќешке со пушка да бев убиен, мајче, и тамо да бев умрен, во нашите гробишта да бев закопан, за ти, мајко да ми идеш на гробот да ми палиш свеќа и да ми раздаваш задужбина!
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)