По исчезнувањето на Татко, библиотеката беше будно, како вистинска татковина, вардена од Мајка која се грижеше да го сочува последниот распоред во неа.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
В зори кога се вративме дома сè беше будно и на нога: книгите, часовниците, сликите...
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
И угледни службеници на новата власт со многубројна челад, а кои со мали плати, тешко врзуваа крај со крај во деновите на сиромаштијата, покажуваа разбирање за козарите и нивните кози, го купува нивното евтино млеко, иако беа будно следени од властите и партијата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тоа беше будно, ладно лице на човек од околу триесет и пет години.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ралфи не беше сам. Осумдесет кила русокосо калифорниско говедо беше будно заседнато на соседното столче, со боречки вештини како испишани на челото.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)