бев (гл.) - доста (прил.)

Преку својот адвокат (Т. Китановски и неговиот заменик В. Бубевски) кои му ја изготвија тужбата тој, преку суд, побара од нив солидарно да ги покријат трошоците за лекување и да му исплатат оштета за претрпена болка и психофизички повреди со трајни последици, која според наша проценка беше доста фер и праведно побарана сума од 3.400.000 МКД (55.735 ЕУР) – со оглед на претрпените физички и душевни болки поради нагрденост, како и со оглед на трајниот карактер на последиците и намалената животна и работна активност за во иднина, односно пропуштената заработувачка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во граѓанската парнична постапка што Јакшиќ ја поведе пред Основниот суд Скопје II, ги тужеше компанијата- подизведувач во која работеше и плус уште две други компании кои се јавуваа во улога на изведувач и инвеститор на објектот на кој се случи повредата при работа [н.з. станува збор за ГТД „Бетон – Штип“ АД како второтужен и ГУТ „Луна Корпорација“ ДОО – Скопје, како третотужен].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
2 Самиот процес на вработување, уште од старт, беше доста специфичен, бидејќи К.П. забележа дека, при самото вработување, главен збор имаа странските финансиери, а не домашните спроведувачи на самиот проект!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Операционализацијата т.е. спроведувањето на проектот во Македонија беше доверено на НВО Алумни на студенти кои студирале во дотичната држава – здружение на граѓани во кое не постоеше синдикат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Беше премногу доцна.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сепак одлучивме да останеме и да се промуваме наоколу, и секако, што подобро да се забавуваме, во што навистина бевме доста добри, и да одиме на журки, и да се скијаме по вода, и да запознаеме некои странски луѓе од филмот - ги запознавме Моника Вити и Антониони, кој го сними Blow up кога ние го снимивме Девојките од челзи.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тој разбра дека има нешто меѓу ќерка му и него, само толку, ништо повеќе, но тоа му беше доста.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И тој беше доста редовен посетител на Боцевата берберница, но еден од оние што со ништо посебно не се истакнуваа, не го привлекуваа вниманието на другите.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Грот: Првата работа што ја доби беше за L.A. Free Press? okno.mk | Margina #22 [1995] 119 !
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
На пример, ако таа влегува во собата каде е главната хероина, девојката слуша шум и г-ѓата Денверс се наоѓа тука, секогаш тука, не мрдајќи.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тоа беше доста старомодна приказна.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сѐ уште ништо се нема променето, а секоја промена е само на полошо.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Грот: Кога се пресели во Л. А., 1977-та, беше доста револтиран од самото место.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Гронинг: Немав никакви филтери. Местото беше доста нагиздено и слабо испланирано.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
На острото Толево око не му откинаа, макар да беше доста темно.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Седнаа близу до водата, да можат почесто да потшмрккуваат за да не им застане некој залаг во грлото, оти леќата не беше доста да можат со неа да ги поголтнуваат сувите залаци.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Засекогаш ми беше доста од исповеди и лажги без опашки!...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Милчо најде еден голем (чинам дека беше див) зајак (каде ли само го најде?) кој беше доста параноичен и со оглед на неговата големина и снага беше тешко да се контролира.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Земјата, за која му требаше време да сфати како да се вслуша во неа, сега омекната до кал го слушаше него; му беше доста да ја допре онаа неуловлива нишка меѓу вивките на мозокот или вршките на нервот и потегот на зглобот или јаготките на прстите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Потем лежевме под едно дрво и пушевме; тој пушеше и гледаше во небото; сонцето беше високо, сјаеше и денот беше доста топол; лежевме и само молчевме.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Немаше тука бирање со кого ќе се дружиш и дали ти биле по мерка, дали биле од оние типови што ги цениш и што би сакал да ти бидат пајташи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Откако ќе се запознаеја со тие луѓе, со нивниот поголем пркос, со нивната софистицираност и самоувереност, новодојденците од провинциите честопати наидуваа на сериозни предизвици за своите претпоставки, вредности и претстави околу вистинскиот начин на кој треба да се живее, да се биде геј.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Имаше да се носиш со различни луѓе со секакви општествени потекла, од разни телесни типови, со различни појави, со разни родови стилови, од разни општествени класи, со разни сексуални вкусови и практики, а понекогаш (така им беше на Белците) и од разни раси.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А тоа значи дека беше изложен на многу разновидни идеи за тоа што значи да се биде геј и на многу разновидни стилови на геј-живеење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеби не си сакал да се изложиш на нив, но многу избор немаше. ‌„Сѐ уште се сеќавам на страшната, вртоглава возбуда од моите први харања по геј-пабовите и по геј-клубовите“, пишува Џун Томас во извонредниот омаж за улогата на геј-барот во геј-историјата и за геј-заедницата, „на трепетот од пронаоѓањето други лезбејки и геј-мажи во сета таа нивна прекрасна, тмурна, сјајна, лигава разновидност“.442 И како тоа да не беше доста, новата јавна геј-култура практично гарантираше дека луѓето што се селеа во некоја геј-енклава ќе запознаат многу старовремци кои знаеја поискусно да бидат геј и кои во таа работа беа пософистицирани од нив. ‌А згора, тие ветерани на урбаниот геј-живот честопати имаа фрапантно милитантни, бескомпромисни, антихомофобични, антихетеросексистички и антиглавнотековни политички гледишта.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа не беше многу далеку, но се чудев како можеше да ја носи в раце Ели, која беше доста дебелка.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Па тоа беше доста, ако го кажеше отпрвин! (се рашетува и си ги брои бројниците).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Од карпата го делеа само стотина и педесет метра, беше доста далеку за да се мисли само на еден истрел.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кршете вратот од мене, чакали ненаситни, зарем не ви беше доста? Јас пак помислив: им текнало на децава да фрлат настарост некоја помош, а тие уф...“
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше едно надоаѓање, што никогаш не се одѕива од другата страна, но тој беше доста стар ловец за да може да го сети вистинскиот миг, токму по таа притаеност.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Најпосле сами беа и сите оние другите ливотки, што прошмугуваа низ мртовечката темнина наоколу, иако тоа беше доста далеку од ова пеколно дно на самотата, што го имаа тој и неговиот волк.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Помисли дека и на сите нив им беше доста прогнувањето околу неговата бука.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Змејко го знаеше тоа за сето време, застанат крај чамот, што беше доста дебел, а постојано со едно проклето чувство како некој да го имаше исфлено на една ѓаволска сува долина, на некоја гола ведрина, и сѐ, што можеше да стори, беше да испука уште три истрела, нишанејќи право во челото на она заскокано ѕверче што стануваше со секој миг сѐ поголемо и сѐ понасочено кон него, право на него, како некој истрел, единствен и неизбежен, а за сето време додека пукаше, остануваше свесен дека со тоа нема да може да стори ништо, бидејќи знаеше многу добро дека сите делови од телото на тој затрчан самјак беа заштитени во дебела кожа и со непробојна коска, така што на тоа негово место не би можела да му помогне ни кртешница.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во сандакот имаше доста храна за уште овој пат да биде сит. Тоа му беше доста.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Навистина, тој беше доста далеку од многу сртови, навистина -можеше да биде малку погоре, во една од погорните шпели, но барем успеа да си ја зачува затскриеноста, а тоа секому би требало да му биде доста.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше она старче, со оние негови очички, што му играа живо и кои никогаш не те погледнуваат право во очите, и со неговите ситни раменички кои стануваа уште поситни од тоа што едното му беше доста пониско и истрането.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше доста далеку, дури и премногу далеку за секој друг да ги нанишани на таа далечина, но беше исто така неминовно и за сето време тој мислеше на својата сигурна рака.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не веруваше многу во тоа, знаеше дека тие и не можат поинаку да размислуваат, но му беше доста што го имаше барем привидно тоа, а потаму сè си остануваше да си биде нивна работа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Она 'ржење сега беше доста далечку, но веднаш тука, зад штицата од вратата, некој збивташе, некој се гушеше.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
На Томо овој бакнеж му беше доста обичен, многупати доживеан.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Да, да, арна сум, иако беше доста напнато. Ама беше прекрасно.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Таа беше доста барана во градот бидејќи шиеше прекрасни облеки за многу видни дами во градот.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
На насловот на предната картонска фасцикла, која беше доста дебела и подврзана со другата страна со јаженце, со големи букви беше напишано, со познатиот татков ракопис: Историјата на Балканот низ падовите на империите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Горниот кат, колку што можев да видам, беше доста запоставен, бидејќи Симон боравел главно долу.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Не ви беше доста да беснеете? Ни товаривте на врат брегови – бремиња – За сите идни времиња!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Ти беше доста мирен, не кашлаше, не се гушеше… Јас, ти и тишината, така со часови.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Но, ако оваа измена повеќе зборуваше за духот на промените што се внесуваа во сферата на работните односи, отколку што имаше практична важност – останатите промени беа доста поконкретни: а) со носењето на ЗРО (1993) беше укината одредбата од ЗРО на СРМ (1990) која предвидуваше дека работодавецот, во овие случаи, задолжително треба да направи програма за обезбедување на правата на работниците за чија работа престанала потребата.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Тој им беше доста слабичок, болеслив, постојано по лекари и болници.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ретко кој покуражен се осмели да им подаде по некој сомун леб, но место нив, сомуните ги земаа сејмените, бидејќи тие беа врзани, та не можеа да посегнат по лебот. И тоа беше доста.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Скопскиот беглер-бег и прилепскиот кадија го скроија планот да ги нападнат бунтовниците на големиот христијански празник Велигден, кој таа година беше доста ран – уште на 26 март.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
На Цветана Горски му беше доста од прочитливата фарса што ја подготвуваше и играше до крај Јагулче Дримски во големата сенка на Партијата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Неговите пресуди, во секој случај, најсуптилни, најсомнителни, најподложни на препрашување стануваа масивни вистини, железни, неотповикливи, инстантни...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Хичкок: „Не. Беше доста наивно тоа што го направив тука.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Доволно беше тој да интервенира...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Веднаш му беше доста од нив, штом ќе ги погледнеше малку, штом ќе ги слушнеше, особено...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Томе беше доста ситен, а згора на сѐ беше три години помал од Дора и од Ане.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тој ме погледна и строго и жаловито и, ставајќи го прстот на усните, ми просаска: - Сус, чендо... - и толку, повеќе ништо не ми рече и мене за тој ден и повеќе денови потоа ми беше доста.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Последните дождови го излокаа патот, а и движењето на камиони беше доста големо. Само да излеземе на друмот Божиград - Билишта.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во суштина нашата врска беше доста комплицира.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Крупен човек, кога велам крупен не мислам дебел, напротив тој немаше ни грам сало на себе, но имаше таква некоја конструкција од широки коски, а и беше доста висок.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Стариот веќе беше доста одминат кога братучедите решија да се погледнат под веѓи.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Само помислата и сеќавањето беа доста наново да го вознемират.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„... Како да било... Би што би... На Војнета наш не му беше доста што цело село го имаше в џеб...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)