И од тетка ми Ане, таа секогаш знае да ме утеши.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Колку убави мермерни скали имаше старата куќа во еврејското маало и колку змиулесто беа поставени!
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Чауле си беше ептен при себе. Лично интервенирав кај Мијалче Штипјанчето!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Ма ајде, ти раскажувале, а јас, кога ми беше ептен тешко и кога мислев дека ќе умрам од тага, одев кај тетка Наде на деветти кат и кај нив барав утеха, од неа и од Еми и Ита, нејзините големи ќерки.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Зборуваше само натрапникот, зборуваше сѐ едно исто, упорно обраќајќи ѝ се на старата со „братучедо”,додека на Ване не му светна дека овој мора да е младиот Курназ, ама не можеше тоа да го провери, зашто не му го знаеше ни името ни презимето, а со прекарот беше ептен некултурно да му се обрати.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Му рапортирав дека нечесно постапија!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Колку згодни нозе имаше ќерка му на стопанот која севезден поттрчуваше кога се качуваше по мермерните скали на старата куќа во еврејското маало! (море, не ќе да поттрчуваше, таа беше ептен флегматична!?) И сѐ така, воздишки и исчудувања, колку извичници, толку прашалници.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)