Таму во тоа место на полпат помеѓу Дрвар и Босански Петровец бевме накусо застанати.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Додека ја чекав да се врати (беше накусо излезена да купи нешто во комшивскиот маркет), заѕвони телефонот: Ало?
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
- Умре на педесет и четири. Последните години повеќе разговараше и патуваше отколку што пишуваше.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)