бев (гл.) - сигурно (прил.)

Но јасно се чу три пати, тоа беше сигурно сигналот на нашите браќа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ова беше сигурно еден од неговите катарзични мигови во животот...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Доколку, сепак, можеше нешто да се прочита во најновиот распоред на Татковите книги, создаван во непроспаната ноќ, тоа беа сигурно клучнитезборови од неговиот тестамент - да продолжи потрагата по неговите сиџили, од местото каде што запре тој и од каде повеќе никогаш не ќе може да продолжи.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Потоа одеднаш се крена и лаеж, отпрво несигурно, како да кучето што се огласи, уште не беше сигурно дали има причина да лае или не.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тој беше сигурно таков и кога легнуваше да спие, и додека сонуваше.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа беше сигурно најпуста ноќ во светот, мразот нѐ закова на земјата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Не бевме сигурно толку чукнати, проклет да бидам, чукнати.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Имаш ли свој бог, Јано? „Јано, едно дете ми рече дека еднаш бог седел во нивниот двор и сечел лубеница.“ Не можеше да се нурне во себе и да испитува, сега, кога беше сигурно дека двајцата нејзнини богови ќе се сретнат и ќе ја разголат нејзината тајна.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Но беше сигурно дека без поголемото напластено дипломатско искуство повеќе инклинирав кон можна синтеза на двете опции, ниту во едната докрај сигурен.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сега предавањето на акредитивите беше сигурно.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Петар Иваз ме чекаше со фасциклата со телеграми пред кабинетот. За првпат добиваше телеграма од Сојузниот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше сигурно оти стариот Пико, во овие минути кога јас јурев по магистралниот пат напуштајќи ја Картагина, небаре во донкихотовска, дипломатска мисија, си го допиваше своето кафе во својата цветна градина, почнувајќи да чита нова книга, за која сигурно ќе ми раскажува, при наредната прошетка крај морето, а јас ќе му кажувам за своите дипломатски искушенија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше сигурно дека бев наследил дел од татковата тишина која подоцна ја откривав меѓу редовите на неговите дамна читани книги, во дамките разлеана пепел од тутунот на занесните читања како негово живо присуство, многу години по неговото исчезнување.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше сигурно импресиониран од овој факт, но тоа не го покажуваше. Го чудеше мојата рамнодушност.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Што и да зборуваше, беше сигурно дека секој збор од тоа беше чиста исправност, чист Ангсоц.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во секој случај, едно беше сигурно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа беа сигурно редовните гости на Каплан-паша, кои во петоците идеа овде на теферич и за да си ставаат жените ума и к'на, додека месата им се греат во топлите извори.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Во заминувањето на јоргованите, беше сигурно нивното враќање на пролет, нашата илузија за враќањето од егзил, во чија симболика не престануваше Мајка да верува...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Зад вратата беше сигурно и врската со Мајкините клучеви од бравите на враќањето.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Воените власти, од идеолошката централа, беа сигурно известени за нејзиното минување.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во далечината трепереше само светлината од куќата на баба, тоа беше сигурно последната светлина што ни беше упатена.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Со падот и поразот на фашизмот, беше сигурно дека Сталин, со Црвената армија и тоталитарната идеологија, ќе ја искористи историската шанса да освои што поголем дел од Европа и од Балканот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Беше сигурно дека разбрани нешто во луѓето. Дури и кај самиот Јагулче Дримски.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сега беше сигурно дека крај нејзиниот отвор се слизнуваше солза.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тоа беше сигурно татковиот познат глас, небаре стигнат од самата смрт во овој простор на силната природна екстаза.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Но за мене беше сигурно дека продолжуваше животот под знакот на невозможните парадокси, како на вечно искушение помеѓу фаталноста и немирењето со неа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тоа беа сигурно фрагментите на величествената тишина во неговиот живот, тоа беа преведените простори од неговиот живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Беше сигурно дека по толку многу минато време, продолжував една од можните варијанти на татковото враќање од егзил.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Беше сигурно дека го запишуваше моето прашање, го редеше во збирот на сите мои реакции, доработувани во Централата, но дополнувани и со негови преамбициозни опсервации.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мајкините зборови беа сигурно и негови.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Душата ми ја ослободуваше од маката на жедта само чистата, свежа, света мисла за Мајка, која и во овие мигови беше сигурно со мене.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Дента до пладне веќе беше сигурно дека фронтот најпосле скинал и турнал в невиделина. ***
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Устата ми беше сигурно подотворена исто колку и очите, кога ми рече: - Отсега само мене ќе ме слушаш, чедо мое!
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
И за него беше договорено, ќе биде на гости кај едни пијатели на татко ми и, истовремено, цел месец во Лондон ќе оди во англиско летно училиште, но не беше сигурно дали ќе успее да добие виза.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Неизвесноста беше голема и тоа создаваше причина за напнатост дома, а најмногу кај него.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Да беше сам можеби ќе го убедев, ама вака со Тихи, а и Даме само што им се придружи, немав шанса, тоа беше сигурно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Му објаснив колку што можев попрецизно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)