Но, овие мисли бегаат додека пак не се седне крај воланот и сѐ дотогаш додека тркалата не почнат да се валкаат повторно по германските автостради.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Кренавме врева, почнавме на мајка ми да бегаме додека Киле послушно веќе си ја врзуваше шамијата преку капата и преку ушите и под брадата.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
ФЕЗЛИЕВ: Ако некој навистина, во овој час, жали што е празен, тоа сум јас. И затоа, не чекај, бегај, бегај додека не се вратиле.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)