Заедно беревме цвеќе во вазна со црвено вино преполнета во оваа врелост со оружјето на најголемиот инстинкт, ја сруши вазната и протече црвено вино...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Ја најдов во градината како береше цвеќиња.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
„Милан е многу добар. Види како бере цвеќиња за мене.“
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
- Ми се откинува од рака, вели Уља и само ми кршка од патов. - Си берев цвеќиња, стрино Велико, вели Горица и пак почнува да плаче.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Занесени во нашите разговори, не ни забележавме дека Бреза, берејќи цвеќиња и разговарајќи со бубамарите, се спуштила до самото езеро.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)