„И сега, Дипен, што би ме посоветувале да преземам?“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Не би ме чудело да направиш и "блесиметар" за полесно да ни го мериш умот или глупавоста.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Човек кој би ме посматрал ако се загледа поскоро би видел како стрелката на часовникот се движи. Сепак морам да одам. Не смеам да застанам.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
- У, да би ме немало! - сама се прекори мајка му.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
И, додека како Германка занесена во книгата заборавам каде сум и со кого сè сум дојдена, слушам како тројца „напалени“ Срби коментираат како сум сирота и сама и како би ме дружеле наизменично.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Баш би серел врз нив кога би ме оставиле... Тоа ти е состојбата...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
- Јас би сакал да постои некако спреј, или лек, кој би можел да ги оживи сите драги луѓе, а мене би ме заштитил од умирање, - реков.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)