Знаев дека тоа е невозможно, па сепак, кога третиот ден по смртта на дедо ми Баџак тато нѐ однесе во дедовата куќа во Влае, одев од соба в соба и внимателно разгледував да не најдам некоја трага од присуството на дедо ми што би значело дека тој сепак е жив: некоја недопушена цигара во пепелникот, тукушто соблечена кошула, чорапи свиткани и ставени во „беж“ еспадрилите што најчесто ги носеше, очила врз отворениот весник на канабето во дневната соба, недоиспиено, сѐ уште топло кафе...
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Една толку чувствителна работа никогаш не би му била доверена само на еден човек; од друга страна, да ѝ се довери на некоја комисија, би значело отворено да се признае дека се случува чин на фабрикување.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)