ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Геј- идентитетот е никакво средство со кое би се доловило какво е чувството да се биде геј, затоа што не успева да го преведе во изразен облик целиот опсег и спектар на геј- желбата.

Токму затоа што толку често ми кажувале колку сум никаков во бидувањето геј и колку требало да учам „како да бидам геј“, зборчињава ми имаат толку занимлива сила.

Се зафаќаше со иницијацискиот процес што им е присушт на машките геј- заедници, а преку кој геј- мажите ги подучуваат другите геј- мажи како да бидат геј – не со тоа што ќе ги воведат во геј- сексот, а уште помалку така што ќе ги заведат и наведат на него (геј- мажите веројатно веќе се имаат изобилно впуштано во секс и пред да се сместат во општествениот свет на геј- мажите), туку попрво со тоа што ќе им покажат како да преобразат низа хетеросексуални културни ствари и дискурси во носители на геј- значење. ‌Со други зборови, целта на курсот беше да се испита како дејствува културниот пренос во случајот на сексуалните малцинства.

Што точно лежи во разните дефиниции или замисли и идеали за прашањето како да се биде геј?

Слободата што не можеш да ја уживаш не е никаква слобода. ‌И така, иако немаше да бидам помалку задоволен да го снемаше насловот „Како да се биде геј“ од каталогот со предмети, наместо да бидеме во центарот на вниманието и, иако многу сакав да ги поштедам колегите од трудот и од маката да ми го правдаат предметот, немаше само поради тоа да го преименувам предметот и да престанам да го предавам.

А не знаев ни дека, во речиси истиот миг, на страницата на Нешнал ривју, едно конзервативно списание за политички коментари, основано од Вилијам Ф. Бакли Помладиот, во рубриката Телеграми објавиле напис со наслов „Како да се биде геј – I“.

Какви улоги имаат таквите дела кога се учи како да се биде геј?

Книгава, како и мојот предмет, се вика Како да се биде геј затоа што таа фраза ги именува темата, појавата и проблемот што сакам да ги испитам и да ги разберам – имено, токму претставата дека постои правилен начин да се биде геј, дека машката хомосексуалност не е само сексуална туку и културна практика, дека постои врска помеѓу сексуалноста и општествената или естетската форма.

Геј- мажите самите учат понешто од тоа што треба да се научи, но како да бидеме геј честопати учиме од други, било зашто од нив бараме поуки, било зашто едноставно самите ни го кажуваат она што мислат дека треба да го знаеме, без разлика дали сме барале совети од нив.

Наместо да биде обид да се промовира една верзија на геј- идентитетот за сметка на другите, овој предмет ќе ги испитува влоговите во геј- идентификациите и деидентификациите, при што ќе се стреми најпосле да создаде подлога за пошироко прифаќање на множеството начини на кои луѓето одредуваат како да бидат геј.

Дали има некои класични „геј“- дела што, и покрај промените на вкусовите и на генерациите, СИТЕ геј- мажи, од секој сталеж и од секоја раса и етничка припадност, треба да ги знаат за да бидат геј?

Или кога подречуваат дека има извесни работи што треба да ги знаеш или да ги правиш за да дораснеш и навистина да бидеш геј?

Оттука, во првобитниот опис на предметот се нагласи дека „Како да се биде геј“, самиот час, би се одвивал како „експеримент за самиот процес на иницијација кој и се стреми да го согледа“.

Или да подразмислиме малку за некој геј- маж што вака му вели на друг: „Еј, стварно треба да го знаеш филмов ако сакаш да бидеш геј“, или „Не ми се верува дека не си чул за креаторов: чекај, да ти покажам колку страва работи, знам дека ќе шекнеш!“

Оттука е и онаа позната претстава дека постои вистински начин да се биде геј. ‌Наместо начисто да ја отфрлам оваа баснословна идеја, повеќе би сакал да разберам што значи таа.

Да расчистиме, тогаш, веднаш: не тврдам дека располагам со некој посебен, домородечки увид што ме ракоположува да им кажувам на луѓето како да бидат геј.

Има ли воопшто нешто во тие стереотипи или зад нив? ‌Токму зашто сметав дека вреди сите тие прашања да се сфатат сериозно, решив да држам предмет за тоа „како да се биде геј“.

Поточно, ќе разгледаме низа културни творби и активности што, се чини, имаат важна улога во учењето како да се биде геј: холивудските филмови, оперите, бродвејските мјузикли и други класични и популарни музички дела, како и кампот, обожавањето диви, дрегот, културата на мускулестост, стилот, модата и внатрешното уредување.

Би изгледало дека да се биде геј подразбира цел став и цел состав од вредности, цела културна устроеност.

Не сум бил тој што треба да го предава. ‌Цел живот ми кажувале дека немам врска како да бидам геј.

Речиси штом ќе научам како да бидам геј, или можеби дури и пред тоа, учам и како да не бидам геј.

„Од кога си па ти,“ ми префрлаа, „најкадарниот да ги учиш луѓето како да бидат геј? Што знаеш па ти за тоа?

Која е таа основа врз која се одредува вистинскиот начин или врз која се одредуваат вистинските начини да се биде геј?

Се работеше за додипломски предмет на Катедрата за англиски јазик кој штотуку го имав осмислено, со назив „Како да се биде геј: машката хомосексуалност и иницијацијата.“