О, каква противречност:
да бидеш жена, начело на плодност
а да носиш негативен, пасивен
предзнак, архетипски минус
ритмични инсерти од
смрт и од живот!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Но кога таа ми објасни дека не можела да поднесе да биде жена на човек кој станал кодош, слуга и полицаец на туѓинска држава, каков што беше и оној кај нас Црн Киро, не можев а да не ја оправдам.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Во оваа соба јас ќе бидам жена, а не партиски другар.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но, ти ја оставам најмалата ќерка да ти биде жена.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
- Кажи ми дали ме побара да ти бидам жена или робинка?
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тој сака да бидам жена со свое јас.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Можев да ви бидам жена, бидејќи од жени се лишивте дента кога во затворот е оформена бандата.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
По пауза, полека се сврте кон неа во постелата, со дланката ѝ го обложи голото рамено: „Зарем не знаеш колку многу сакам да ми бидеш жена...“ ѝ рече.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)