А за да биде сликата пострашна и зашто не знаев да цртам ветар (не бев видел некој да црта ветар), нацртав лав како нè брка и едно исплашено сонце.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Одново бродиш – а неа нигде ќе ја нема И сѐ што ќе видиш пред да оземјиш, пред да онебееш Ќе биде сликата: Си играат две дечиња заборавени крај водата сина Едното уште кружи – другото се вика Разделина.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Видоа дека не се плашам и ме поканија со раце да појдам со нив...
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)