Останаа песните Што ги грамадев За тоа небо За тој ветер За таа вода. дрво Дрво жолто, Дрво тажно Тажно дрво Тебе в кора Мене в срце Ми е Црвот. кредо Ме маѓепсува Тајното Ме спасува Сјајното. посакав да бидам друг Посакав да бидам друг Другиот посака да биде Јас Сега во себе ги носам И едниот и другиот Тој. до чедо Јакимовски Ти јавувам: Гугучките Испилија три Во клуновите семе Од твоите рими.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Покрај институциите since 1780, Cambridge на пазарот и културните медиуми, додатен услов на таквиот UP 1990. /македонското процес треба да бидат другите институции за хомогенизација катастрофално и и дисциплинирање, како што се војската, воспитниот систем, неразбирливо издание: граѓанската бирократија и, во некои случаи, демократските Култура, Скопје, 1993. политички институции.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Дури и повеќе отколку што можеа тоа да бидат другите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
— Ами кој се... Чорбаџијата Јован Сивев секоа вечер има госје, кој ќе биде друг! Слушаш како беснеат?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Би можело да биде друга змија, која наеднаш би наишла, не би се влечела и вовлекла во најблиската дупка, туку бесшумно би се лизгала наоколу, или можеби би застанала и би ја кренала главата за да ги фиксира очите во тебе. И ти тогаш би знаел.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Не можеше да биде друга.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ох, знам дека за тоа ти плаќаат, но можеле да бидат други, кои за куќите немаат чувства какви што имаш ти.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Знаев дека е тој никаквец, Методија од Стрелеско. Кој ќе биде друг?
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)