Сепак, тој е антропоцентричен кога прифаќа дека човечките суштества треба да бидат конечно мерило за вистината на уверувањето.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сепак, природните пречки никогаш не можат да бидат конечни граници, зашто тие истовремено секогаш служат и како инспирација да се надмине тој страв и тие да се преминат, да се освојат нив, да се населат.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Да се смета дека Деридината философија е антропоцентрична може да се чини погрешно, бидејќи тој го отфрла поимот за унифициран човечки субјект.25
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Нивното огромно пространство влева страв.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Немам намера да ја омаловажам Деридината инвентивност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)