биде (гл.) - наш (прид.)

Ако не оставиме да ги осветат грчки попишта, а ние нема да оставиме, ако писмото во црквата биде наше, а не грчко, ако децата во училиштето не учат наше писмо, а не грчко, ако во општината се служиме со наше писмо и наш јазик, црквата, општината и училиштето ќе бидат наши а не грчки, вели Максим Акиноски и ја зема од скутот тутурката која на краевите и на средината е заврзана со црвена панделка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Оваа зграда, што ја градиме сега, ќе биде нашата железолеарница.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Од денес ова ќе биде нашата клупа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во тој миг само изусти. - Е ова нека биде нашата идна песна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Стави ми ја твојата топла рака на челото и тоа ќе биде нашето проштевање.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
По неколку дена кога седнавме да појадуваме Ели праша: - Тета Вера засекогаш ќе биде наша?
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Ова ќе биде нашата прва сопствена куќа.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Пурпурната светлина на плишот што ми го дари, тоа ќе биде нашиот свет неразделен.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
14. Летото двајца другари, кои беа на лекување во Скопје, испратија писмо до Захаријадис: ,Ќе се вратиме со една наша дивизија, под услов и командантот да биде наш".
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Може? - Може, ама честењето да биде наше... – предлагам. - Прифаќаме, ама во Македонија.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Чанга можеше да биде нашиот нов Сталин. Заштитник на нашите кози, на нашите животи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Како досега што беше и отсега ќе бидеш наш курир.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Снао, Танејце, сега и градовите ќе бидат наши! - рече Евто. - Одат да ги ослободат...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)