Поетот гласно се сети на Гете: „Сè се покрена како светот да сака наназад, да се раствори во Хаос и Ноќ, па повторно да се вообличи, и ако некогаш повторно се најдеме, над урнатините на Светот, ќе бидеме обновени, слободни и независни од судбината„.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)