Некакви конци со кои бил врзан за својата неподвижност за железниот кревет (на нив има само стар, глекав душек и измитарено веленце), се инати тој , ослободен дури и од својата тежина, се исправа и по мрак, и самиот од мрак со грутки стврднат мрак во грлото, се обидува да го искрши катинарот на вратата од забранетата одаја и никако не успева.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Наближувам така и гледам дека и луѓето биле врзани со ортома.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Заповедта прочитана пред собраните селани гласела: да се заковаат вратите и да се соѕидаат прозорците на сите четириесет и три воденици.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Од јачкањето на еден од нив не го чул чкртањето на своите катници. Не можел ништо да стори.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Неколку момчаци, синовите на покојните Онисифор Мечкојад, Никифор Ганевски и Каменчо Скитник, биле врзани за дрво и јавно тепани со камшици.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Луѓето биле врзани со оружје и со страв што ќе трае долго и биле судбински поставени во непроменлива позиција.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Најпосле, кога сѐ се смирило, отишле на бродот и ги ослободиле оние што биле врзани и почнале да го барат Едноокиот Полип, бидејќи него го немало меѓу оние што лежеле расфрлани на брегот.“
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И само некои од нив се среќавале: во огромните трпезарии, во Големата сала во која доктор Гете држел предавања, во паркот кога шетале.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Како и во сите лудници (а доктор Гете избегнуваше да биде подведен од модата во медицината, и лудниците да ги нарекува психијатриски клиники) класификацијата беше првото начело во Гнездо – беа одвоени мажите од жените, потоа имало оддел за мирни, друг за немоќни на кои им требало постојана нега, трет за манични кои биле врзани, или, ако не биле толку опасни, под постојан надзор, и во четвртиот оддел – сенилни.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Отидов во селото до куќата на попот, ги видов козите, тие биле врзани и огнот ги изгорел.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)