Настојувал да го слушаат, гласот му бил строг, пепелав, сличен на неговата мовеста кожа. - Прекрстете му ги рацете врз гради.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Симон Наконтик, патник кон својот крај, повеќе тоа отколку судија и правда, се крстел со брзи, исплашени движења.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Очите му беа строги, во нив немаше страв.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)