бил (гл.) - убав (прид.)

Коста бил убаво момче: среден по раст, бело и тркалезно лице, со црни очи и коса.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
По кусо време мајка ми останала повторно бремена. Инаку, била многу вредна за работа и била убава и здрава жена.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Бил убав пролетен ден, 6 мај 1906 година.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Набргу ни се придружи еден постар човек, а се гледа дека бил убав и висок, и ни рече: А бре, деца чии сте вие?
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Според она што го зборуваат, сѐ зависи од таблетата. Ако вечерта била убава, тоа е затоа што таблетата била добра.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А била убава, велат Луман по лика на неа личел, иако ни трошка од срцето нејзино не останало.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Но, луѓето им даваат на дрогите преголема важност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
По едно од тие преданија, а тоа укажува на предвизантиските, на римските, па можеби дури и на античките македонски времиња, Градиште бил убав, утврден град.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)