бил (гл.) - дека (сврз.)

Рекламата во весникот тоа слабеење му го припишала на измисленото средство Re- duco, а резултатот бил дека стотици дебели луѓе му пишале на Хичкок и му барале податоци за тоа чудесно средство.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Неговиот став бил дека меѓусебните судири треба веднаш да престанат во спротивно Британците “нема да одобрат помош во оружје со цел да се води граѓанска војна“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Боге од Бањи потоа многу сериозно ми забележа дека народната поговорка играчка - плачка не настанала случајно.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нивната лоша страна била дека за жал и тие создавале непотребни главоболки а и недоразбирања, особено кај оние поединци со нездрава шпекулативна умисла.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
(Мајка ѝ на Џоан Крафорд, инаку, навистина дома перела туѓи алишта некое време кога растела Џоан.) Многумина геј-мажи велат дека имале такви семејни романси кога биле момчиња: убедени биле дека се исклучителни суштества што не се во никакво сродство со билмеското, грубијанско, простачко друштво околу нив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто секогаш ќе си бидеш обична пачавра, од татко што живеел над пилјара и од мајка перачка.“
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Потоа влегле во големата просторија во која во два реда кревети лежеа педесетина жени.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Некој им кажал невистини за нивната сестра, она чување на тивкиот оган меѓу неа и Макс им го раскажал како нешто друго, како којзнае што друго, и кога влегле во канцеларијата на доктор Гете, прво што му рекле било дека не ја донеле својата сестра во психијатриска клиника за да се курва, туку за да се лечи, и побарале од него да ги одведе кај неа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ширината на зафатот е толку голема што се чини, дека со една малку позадлабочена анализа, авторот би можел од секое поглавје да изработи по една книга.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Нејзин најголем страв бил дека ќе заврши како неа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Можеби еден од главните приговори кон оваа книга би бил дека многу нешта загатнува а дека сосема малку од нив успева да ги објасни.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Еден ден, можеби Утре ќе сетиш белег мал на твоето Лито, истрошено тело И ако си мислел дека пророк си бил Дека си некој си Лутер Или дека победи, битки извојува Бедник си, знаеш, не си за лутење Или мислеше Троја – твоја ќе биде?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Неговата крајна констатација била дека "…регионот е природно словенски, а не грчки".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Наместо тоа, сметале дека е потребно да се прифати "таа да остане неутрална за време на војната, сè додека таа сака, доколку на тој начин, по повлекувањето на Германците од Балканот, таа би била во подобра ситуација, во соработка со Грција, да биде ефективна противтежа на руското влијание и навлегување".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Стејт департментот зазел став дека Македонија ќе може да има автономен статус во рамките на Југославија, но ѝ го оспорува правото на легитимитет на Македонија на секоја територија што е во границите на Грција, т.е. да се смета за територија што ѝ припаѓа на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Меклин бил свесен за експанзионизмот на СССР во југоисточна и во јужна Европа, каде што Југославија требало да игра улога на бедем на советската моќ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во врска со прашањето за обединувањето на Македонија, одговорот на САД бил дека за нив "предвоените граници на Југославија, Бугарија и Грција во однос на македонската територија мора да се сметаат како правни граници", а тие би можеле да се променат единствено со согласност на заинтересираните страни и со слободно изразената волја на народите.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Како четврта солуција ја истакнале можноста „во случај нетрадиционалните, левоориентирани сили да станат предоминантни во Србија и Бугарија, можна солуција за негрчка Македонија може да се најде во комбинација на една јужнословенска федерација, вклучувајќи ги Југославија и Бугарија ... но не со автономија на негрчка Македонија, туку со отстапување на Бугарија на неколку области од источна југословенска Македонија...“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Заклучокот на Меклин бил дека треба да се почека и да се види дали донесеното решение за федерација подразбирало формирање балканска федерација или "само некое спојување со Бугарија во советската орбита".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во однос на Турција, нивниот предлог бил дека е потребно да ја напуштат сегашната британска „политика на присилување на Турција да влезе во војна“ со примена на заканата дека ако не влезе, ќе ја остават „сама да си ја срка чорбата по војната“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Нивниот краен заклучок во однос на ова бил дека "изгледа скоро неверојатно дека Србите ќе се согласат да ѝ отстапат територија на Бугарија за која тие четирипати се бореа во 30 години; и последно, предлогот сигурно би предизвикал спротивставување на Грција".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Она што претставувало изненадување за експертите на Форин офис биле многу јасно потцртаните становишта на Еванс за националната свест и патриотизмот на Македонците.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Брз речит одговор би бил дека нашиот вид е дефиниран со нашите огромни мозоци.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Нашата клучна одлика не е “кошничката” интелигенција, карактеристична за социјалните животни, туку индивидуалната интелигенција.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сигурен бил дека овојпат ќе се налока словенска крв.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Општа констатација, значи, била дека немало масовни масакри и убиства и дека немало можност попрецизно да се определи бројот на убиените Македонци.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)