блуе (гл.) - крв (имн.)

Во право е синот кога му вели: Курвинската политика ти е влезена во секоја клетка! и мајката негова кога го колнеше, блуејќи крв, додека тој држеше говори во Сенатот.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
- Но, најблиску до Сонцето умираат тираните (непокорните завршуваат зад решетки) - простенкува ранетиот демонстрант, кој налегнат врз бандерата, блуе крв: - Лажното сонце треба да се симне...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)