Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Државата и синдикатот се во постојана борба и не треба да соработуваат, затоа што синдикатот секогаш треба да биде на страната на работникот“.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

До сега, како што изјавува овој сегашен пензионер, ниту еден самонаречен синдикален лидер во РМ не им излегол во пресрет на работниците, и наместо за 1ви Мај синдикалните лидери да организираат протести и да се борат за подобрување на положбата на работниците, тие „играат ора на градскиот плоштад“. 163 1. Интервјуто го водеше Сашо Карапанчев, на 13.III.2011, во Скопје.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Мотото на Вујовиќ – која досега има учествувано и во неколку работнички штрајкови и други облици на протест – е дека работникот мора да се бори за своите права, бидејќи таквите работници – колку тоа да звучи парадоксално – и самиот работодавач повеќе ги цени. 1. Интервјуто го водеше Ива Михајловска, на 29.I.2011, во Скопје.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Татко ми го замислуваше Чанга и како проклетиот балкански Сизиф кој се бори за козите, со тие бели камења на вечното уривање.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Јас клетва сум дал да се борам за слободата на татковината!

„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)

Утрото Бојан бескрајно долго ринеше снег. Се бореше за тие вчера трасирани пртини во снегот, да ги одржи, да ги зачува.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Синдикатот мора да е еден од главните фактори при креирањето на социјалната политика во државата, а не целото време да го мине во дефанзива и само да се бори за намалување на последиците од штетните законски решенија, чијшто број, како што ќе видиме понатаму во оваа студија драматично се зголемуваат.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

А царевите се бореле за папокот на светот, еднакво како и за папокот на некоја жена, која причина била за страшната војна.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Во тие денови малкумина би сториле нешто за да и го потемнат лицето.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Слободата е незаменлива убавина и занес, но само додека се бориш за неа, додека трчаш за да ја престигнеш.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Така ни велеше. А нашата учителка во декември 1947 година, кога се отворија македонските училишта, постојано ни велеше дека нашите татковци и браќа се борат за Македонија.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Илузиите на самиот српски народ пак не се безрезултатни: во случај на војна за Македонија со кого и да е, Србите како еден сите ќе се нафрлат на непријателот, -српската војска со најсилно патриотско чувство ќе се бори за Македонија.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Други ќе расудуваат оти со полното отцепување, од една страна, ќе ликуваат нашите непријатели, коишто ги насочуваат сите свои сили да ги ослабнат балканските Словени за да си подготват почва за разделување на балканските земји помеѓу нив, а од друга страна, оти тоа ќе нѐ натера нас Македонците да се откажеме од нашиот прв долг, да се бориме за политичка слободија, да разрушиме сѐ досега направено и да зафатиме сѐ одново, така да се рече, од азбука.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

28. Се прашува, кого го убедија ” Movement Macedonien”, “Право”, “Автономија” и др. во тоа оти се борат за слобода Македонците, а не оние што се викаат “Бугари” и се од Македонија и Бугарија? – Никого.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Во одеднаш разбудената ноќ околу него тропотеа чекори, лаеја кучиња, пискаа женски гласови, пцуеја мажи.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Го олабави прстот од чкрапалото, исцрпен, се бореше за здив, му се чинеше како точно во срцето да го клоцнал коњ.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Можел да види како публиката се бори за ликот што сака да го види во претставата.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Во тоа време, по неуспехот на востанието во Савоја, италијанскиот револуционер Гарибалди е во Јужна Америка каде ќе се бори за независноста на Рио Гранде и на Уругвај, Делакроа го оживува со цртежи Шекспировиот Хамлет, а во Македонија, по пет години од раѓањето на поетот Прличев добитник на првата награда во Атина за поемата Сердарот, негде на планината Бистра изгоруваат живи во плевна двајца стари иконописци заедно со голем иконостас за некој крушовски манастир.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

И, додека е во тек преселното движење на холандските Бури од еден во друг дел на Јужна Африка, ларпурлартизмот ѝ готви на уметноста стапица за да ѝ ги скине врските со животот, граѓанската класа во Шведска бара укинување на племството што можеби, според правдата на развитокот, ќе подава рака да испроси трошки од „никаквечката“ трпеза.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Господ не ги зема ами ни ги остава да се бориме за нив.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Далеку е, мајко, знаеме. Но знаеме, а и ти знаеш - децата ни гладуваат.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Сиве овие години јас неотклоно ја следев таа права линија: да бидам како него, да постапувам како што тој би постапил, да се борам за она за кое се бори тој - со еден збор, да го правам само она што би го направил единствено тој.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Дури се гордеам што сум Македонец, син на еден измачен народ, кој преживеал толку вековни робства и пак не се поддал на непријателот, да го претопи, ами жилаво се држал и се борел за својата национална слобода.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Михаил Зошченко - човек кој во 1917 година имаше дваесет години, кој замина да се бори за Советската власт, ги опиша луѓето од истата таа власт во својата „Сина книга“ (мал извадок од неа токму презентираме во нашиот избор) - за подоцна советската власт да му се одмазди на веќе познатиот начин, со затварање, прогонство и смрт.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Иља Иљф, Јевгениј Петров - најпознат тандем во историјата на литературата воопшто, единствено перо на двајца автори, творци на “Дванаесет столици”, руски пикарски роман (од каде е извлечена една глава во нашиот избор), со главен лик Остап Бендер - заедничка именка за сите луѓе од определен ков, кои се занимаваат со потера по своето дванаесетто столче. А такви, барем денес, има колку сакаш. okno.mk 209

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Беше тоа еден немирен ден, и тој полека ги откриваше ветровите, што се бореа за надвладување со него.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Рада се бореше за здив, а Снеже продолжи не забележувајќи ја нејзината состојба. - Се вика Виктор.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Откако таму ќе ги обучеа колку толку, одново откако ќе ги натераа да се заколнат дека ќе се борат за славата на Србија и на Кралот, ги испраќаа во првите борбени редови.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Кога ќе се вратам дома, ќе се борам за првак на средна категорија.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Тогаш ми се стори дека слободата е најголема во сонот и дека најмногу се исплатува да се бориш за сонот.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Сите се борат за високото. Да се искачат над сѐ што е на земјата. Напред!

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Робот има само едно право, - реков. – Да се бори за својата слобода. - не занесувај се, - подзастана изненаден црвеноокиот. – Од нас досега никој не избегал.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Црвените очи на другиот изгледаа како две жарчиња. Кога ќе трепнеше, жарчињата се гаснеа. И пак изнурнуваа под клепките.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Ние се боревме за големи идеали, за слободата, а мерценерите за пари.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Моите симптоми се вдишувањето и издишувањето, во кое се борам за воздух...

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

Браќата беа друга приказна - тие беа постари, пет мажи во фамилијата кои од многу рано се бореа за сопствената егзистенција и му помагаа на татка си да го развива бизнисот.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

А фашистот Ернст фон Саломон вели: „Не се бориме за народот да стане среќен, туку да го натераме на неговата судбинска линија”.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Препознатлива униформа на легендарниот водач. Уште од времето кога се бореше за независноста на својата земја!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Ама сепак подобра земја на овие простори на Балканот не може да постои. Треба да се бориме за да се спаси!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Лук и вода - прифати Сојузниот, нека функционира нашето самоуправување со пазарно стопанство, без капиталистичките односи, па веднаш ќе му се види крајот. Зарем не?

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Тогаш таа била соборувана од средната категорија, која ја мобилизирала на своја страна ниската, преправајќи се пред неа дека се бори за слобода и правда.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Трите сили се борат за завладување токму на овие густо населени региони и за областа на Северниот Пол.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Го напоруча убаво, убаво, и Петре изјави желба да остане со брата си во првите редици и да се бори за ослободување на неговото село Старавина.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Кога во глобалистичката агенда не е предвидено Формирање на невладини организации Кои сесрдно ќе се борат за неотуѓивите права на кривите краставици И од нив да се прави салата на европските трпези Како што на пример на почетокот на дваесет и првиот век Имаше портокалови и други невладини организации Кои со каранфили и рози им го поплочуваа патот

„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)

Од секое ќоше демне по некој холивудски народен херој, некој славен лик што се борел за човечки правдини, некој јунак над јунаци што изгинал на големото платно, на пожолтените страници на рото-романите или пак на стрип-лентите во високотиражните весници.

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

Уште само неговото големо прашање останува да живее под таа покривка и не се бори за доказ.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Се боревме за нивната големина, за нивните големи зборови. И тоа е вистина.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Па секогаш ни велеа: - Борејќи се за оваа татковина, се борите за вас.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

И така, си доаѓаше, па си одеше. И сега е тука. - Тука? - Да, тука.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Му се чини, а и како на другите да им станува јасно, дека наскоро сиот воздух во собата ќе се истроши и тие сите ќе поцркаат, додека под скафандерот, Мишкец и натаму упорно ќе продолжи да се бори за живот.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

САРА: Зошто сте такви, господине Стево? Зошто не се борите за себе?

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

И да не забораваме дека ние се бориме за „збратимување....“

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Ние, како што знаете се боревме за демократија и мир во земјата, а најмногу против англо-американскиот империјализам.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Цел живот се бориш за својата земја, а те закопуваат во туѓа.