будали (гл.) - се (зам.)

Се враќаше по тоа ѕиркање со бели, развлечени усни и пак слушаше: но на робија, синко, не будали се, пророкуваше татко му.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
- Не будали се, човеку, не туку го мачи детево, преку глава му е од болести. Здрав си како дрен.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)