Кога пораснал синот, почнал да се плаши од смртта: ја гледал како му доаѓа во сонот, како го зема и го води со себе. Се будел исплашен.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Течноста се разлева по земјата зик-зак и постепено се престорува во змија. Се буди исплашен.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Гледајќи ја таа негова беспомошност, живеејќи постојано во болка и напнатост, често ѝ се случуваше да сонува како и таа ослепела и се будеше исплашена и испаничена: одеше на огледалото да се види и да си ги измие очите.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Се буди исплашена. Гледа: утрото одамна влегло во одајата исполнувајќи ја со црвена светлина слична на пожар; прозорецот мижурка заслепен од неа.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)