Оттаму се смее мојата сестра со искрена и добронамерна смеа, ако токму неа, не успеав да ја врзам во брачни врски, како ни себе си; за неа само еден Господ знае зошто, за себе знам: имав добар избраник, немав асална цасаментера, не бидува сам да си шадхан за себе.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„Добро ли е?“ - вели сестра ми која ме знае како дишам. „Добро е“, ѝ велам, „ќе даде Севишниот ќе ги врзам и нив, кутрите чедни души!
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
— Мое е детето, вели сестрата, не ми остана време да го надојам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)