вети (гл.) - дека (сврз.)

Сите се чудат како воопшто го знаеш и сопственото презиме.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Учителката ми вети дека можеби уште од идниот месец ќе те префрлат во оние специјални паралелки. Ќе учиш со ретардирани.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета (Станува од шољата): Опушти се, Лобо! Зошто си така напнат?! (Од шкафче вади ханзапласт, памук и алкохол) Дај ваму.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
(Со памук го брише исеченото место) Вчера ми вети дека ќе ме водиш да го гледам оној пијанист.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Луѓето од фирмата ветија дека до доцната пролет, кога ќе може без пречки да се работи, ќе ги проучат уште еднаш детално нацртите и ќе додадат сѐ што би било потребно, за да не се направи некаков пропуст и уште дадоа гаранција оти ќе одделат доволно машини (се рече дека ќе се ангажираат три копачки машини „мерцедес“ марка: едната за теренот во планината, другата за делот од планината до селото, и третата за во самото село) и доволно луѓе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но, најпрво ќе морате да ми ветите дека цврсто ќе верувате во сè што ќе ви речам.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Единствениот начин да ви го обелоденам овој настан е да ми ветите дека повеќе ќе ми верувате мене, отколку на Хенри Џејмс.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
А, јас се подготвував за еден од оние патетични и непродуктивни брифинзи со новинарите и со лицата на функции кои мислат дека го менуваат светот и ѝ ветив дека штом завршат со интервенцијата и јас со обврската веднаш ќе дојдам да ја видам.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Татко му вети дека ќе провери како е жена му и тоа значително го успокои.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Како дел од една стратегија која има чудно двојство во себе си: која создава историја од уништувањето на историјата, која живее од уништувањето како општ принцип и која материјално профитира од создавањето една нова производна гранка: индустријата на деструкцијата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Иако и тој и рабинот Михаел Молхо и инженерот Ели Модиано на Мертен му ги покажаа надгробните споменици со историско и културно значење, иако тој им вети дека нема да се сквернават гробовите стари до 30 години, исчистија сè.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тој беше нестрплив да ја види својата Гица, најубава девојка во селото, а мене ми вети дека таму ќе ми најде непремено љубовница, ако ништо друго - ќе ми нареди работа со некоја од своите братучеди.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Другарите се собираат и ја преземаат мојата улога: го молат и му ветуваат дека ќе се поправам.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Те замолив, а ти ми вети дека ќе ги навадиш.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Не!“ налутено рече мама.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Нема излегување! Доаѓам дома, а постелата некрената, собата несуредена, цвеќињата на балконот ненавадени.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
На момичињата им ветуваат дека на свадба, машала, ќе ги даруваат со бисерен ѓердан, што ним им ги дарувале нивните мајки, а на нивните мајки пак нивните мајки. Охридските мајки.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Нагледно им покажуваат дека во Охрид ѕвездите не се само на небо, ами и во песната за Деспина.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Кога удри вечерта на караулот на крајот на Полчишта не се изненади.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Оди во Крушевица твоа; малку е подалечку од аскерот, белки не ќе се забележи толку колку овде пред носот негов! — ја повторија и потретија селаните молбата, но Толе си остана на своето и нареди преку ноќта да му се зготват пет шест кокошки и толку мазници за неговите луѓе и остана да преноќува в село.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Затоа му услужи дури и со својата свештена облека и шапка и му вети дека ќе ги држи Трајка, Најда и Велјана како момци на манастирот без да ги тера дури и на работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе вети дека ќе се држи како вистински проповедник.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бидејќи беа нарачани од вечер по еден од куќа, а се погоди недела, црквата се наполни со народ.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Немој бре Толе, не пусти го селото, бре брату! Не гледаш ли колкава сила нѐ налегнала па и ти сакаш да не дозапустиш! — молеа селските луѓе, но востаниците беа гладни и истоштени, а Толе им вети дека ќе најде леб оттаде река.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во Прилеп, на анот кај Саботка, им даде вечера на сите негови другари, а на Проќа и накупи секакви подаррци, и ја испрати да си оди со селаните, откако и вети дека по некоја и друга недела ќе си дојде и тој на работата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Од чантата ги изваде трите сиџили за коишто вети дека ќе му ги протолкува на ориенталистот Сокол Мечевски, за наредниот ден...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Потоа се поздрави како дамна демобилизиран војник и вети дека изутрина ќе донесе нешто за апнување.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Мајсторот ветува дека со мојот прав - ќе полни куршуми.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Милан се сети дека на Кети ѝ вети дека ќе ги полее краставиците и пиперот, секојдневна задача која Кети повеќе сакаше лично да ја заврши, но сега таа беше кај Зоја за да ги чува внуците.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ме излудуваа затоа што беа пресметани (и воопшто, Луција беше свесна дека е убава и имаше еден сосема јасно деклариран економски однос кон сопственото тело, чија убавина ја натценуваше токму со тие непотребни движења со кои истакнуваше делови од телото); но мене тоа не ми пречеше, туку напротив, го сфаќав тоа како сигнал кој ми ветува дека некогаш, кога и да е, ќе ја имам Луција.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не ми беше по волја, се лутев, а тој рече дека мора да оди со „газдата“ на Зајачки Рид, оти овој му ветил дека дента, на крајот од тренингот, ќе му дозволи да се повози малку со неговиот мотоцикл.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој ми вети дека ќе се заземе околу таа идеја, но, се чини, како што вети така и заборави.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Некој ми рече дека за таквите идеи е потребен посебен авторитет.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А потоа кој знае зошто, налутено додаде „Како да сум оној багрем покрај шардаванот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Вети дека ќе разговара со иследникот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Знаете како одат тие работи!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Сите проблеми на округот не можело да се разрешат ако не се очешале од него“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или и неговиот збор доволно не тежел.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не постои магаре што ќе го врзат за дрвото, а да не си го издрапа задникот од него“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Само едно: пред сите нас, пред целото одделение, вети дека друкпат нема да згрешиш.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Голем дел од изворната машка геј-култура не почива врз идентификацијата со негеј-ликови и со негеј-општествени и културни облици, туку врз самиот машки геј-идентитет и врз трудот тој да се истражува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Иако името ветува дека тој прирачник е за геј-сексот, книгата, всушност, била замислена како сенаменско упатство за машкиот геј-живот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За тие цели, геј-мажите создале жив, многуопфатен експлицитен корпус од пишани, филмски и музички дела, знаменита акумулација на научни и критички трудови, како и институционални простори за натамошно проучување, размислување и откривање. ‌Понатаму, постои обемна популарна литература чија цел е да шири меѓу геј-мажите корисни сознанија за геј-мажите, од совети за дотерување, преку геј-историја, до што да се очекува од една геј-љубовна врска.436 Оригиналното издание на Радоста на геј-сексот (The Joy of Gay Sex), објавено во 1977 г., содржи не само илустрирани написи во кои се опишуваат разни сексуални пози туку и објаснувања што се тоа дискотеки, зошто геј-мажите одат таму и како треба човек да се однесува во нив, како и написи за особената важност на пријателствата во животот на геј-мажите или за тоа како човек да се справува со љубомората, а, сепак, да има среќна врска што не е сексуално исклучива.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Прават списоци со машки геј-јунаци и луѓе за пример.437 И отвораат четири очи за да најдат траги од сопствената историја.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-мажите и понатаму трагаат по свои прикази и по одрази на своето постоење во културните творби, а заинтересирани се да дознаваат за други геј-мажи од минатото и од сегашноста, да откриваат како геј-мажите си ги раководеле животот, љубовта, борбата за слобода и за достоинство.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
-Ми вети дека ќе одвои десет минути од неговото скапо време.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Си ветив дека од денес ќе внимавам: ништо нема да ме помести од местото додека и последниот зрак не згасне зад планините.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Бројки... и штом затвориш очи чиниш живнуваат, се насмевнуваат и ветуваат дека денес, утре, задутре, в година ќе си дојдат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Подоцна се обединиле со други, ним блиски сродни племиња во регионот меѓу Палестина, Синајскиот Полуостров и Арабија, и тука во местото богато со вода по име Кадис под влијание на Мадијамците ја прифатиле новата религија, обожувањето на богот на вулканите Јахве.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А што било со нив, откако го убиле оној кој ги избрал за свој народ, и кој им ветил дека се народ избран од Бога?
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ќе ти направам.“ „Кога?“ „Кога сакаш.“ „Може сега?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ти еднаш ми вети дека ќе ми направиш кукла,“ рече, и тоа потсетување на моето ветување беше најблиско до барање од сѐ што беше кажал.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Книгите сè уште седеа наредени по полиците во неговата соба, во куќата, во градот, и сеќавајќи се на нивното невидливо, заборавено присуство во својот живот, тој си вети дека кога ќе се врати дома, ќе ги препрочита сите.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Моето девојче ми вети дека и јас ќе бидам меѓу тие тетратки.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
„Поткажувало! А ми вети дека нема да и речеш на мама! Поткажувало!“ - низ плачење викаше Златко свртен кон брата си.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Ми ветија дека ќе ме остават на мира. Биди храбра, само уште овој пат.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Си вети дека ништо нема да ѝ рече.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Еднаш, еден богат сопственик на ланец ресторани, јавно вети дека ќе ја дарува со злато колку што и самата беше тешка.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Па и Рада со сигурност не му вети дека ќе дојде!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А Наде, како повторно да има 23 год., потскокнува од радост и држејќи се за неа си шепоти: „Ќе дојде, ќе дојде, ми вети дека ќе дојде“. И така, секој ден... со години.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Дамкавиот свечено ветува дека ќе ѝ го чува внукот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Беше април, исто како и сега, а последната комунистичка влада на земјата вети дека ќе распише избори во септември и дека нема намера со сила да спречува формирање на политички партии.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Па не, нема врска... ми се допаѓаат зошто да не... мислам ако ми ветат дека нема да ја употребат својата палица на мене... и лисиците секако...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Денгубничке проклета, утре в зори со коритото за алишта на вода да одиш и таму да останеш до ноќ сосе четка и пиралка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
– Сѐ на сѐ, вистинска среќа е тоа што таа се најде овде, зашто ние сме стручни за случаи кои бараат дисциплина.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Меѓутоа, трогнат од широкоградоста на постарите браќа, кои заради заедничкото дело биле готови да се откажат од најмилото на светот, најпосле и тој попуштил и ветил дека ќе молчи таа ноќ.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Беше подготвен да му дозволи посета на Сатурн, со нужни мерки на внимание, ако му вети дека за доброто на својата сопруга ќе му се покори на однесувањето кое ќе му биде назначено од него.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но ти - можеш да помогнеш. Вети дека ќе ме заколеш и стори го тоа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Потоа синиот пајак со златна глава пееше во себе и само за мене, а јас многу жалев што не ја слушаа песната Додо и другите во јамата.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Што туку мислев дека ќе заспијам, по зракна месечината се спушти до мене оној пајак што еднаш, пред да влезам во Шумшул- град, ми вети дека повторно ќе се сртенеме.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ми вети дека ќе ми помогне во борбата со Мортенија.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Жеро Жерав му се врати на својот пријател Водомар, зошто поверува дека овие двајца ќе те водат кон целта место него.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ти ми вети дека ќе се сретнеме за еден месец во Шинјуку.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тој се правдаше за испуштениот преглед, но вети дека нема да се откаже од операцијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Јас најодговорно тврдам дека моите намери се најчесни и најчисти и можам само да Ви ветам дека доколку ја одобрите мојата молба, јас ќе се грижам за Томаица и моето семејство на најдобар можен начин.“ рече Петар, додека срцето силно му чукаше во градите, а тој со сигурен глас сепак успеа да настапи доста убедливо, гледајќи го цело време газда Таки директно и смело во очите.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ни вети дека ќе ја посетиме Ванга каде што уште од повоените години, во речиси ненаселениот остров, беше изградена Титовата летна резиденција.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Татко ми вети дека ќе ме пушти.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Му рековме и тој ѝ вети дека наскоро ќе ја доведе. Тоа и го стори.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ми вети дека ќе ми купи бутик и стан кога ќе пораснам, само да бидам на нивната страна.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Се чу себеси како ветува дека ќе лаже, ќе краде, ќе фалсификува, ќе убива, ќе ја поттикнува употребата на дрога и проституцијата, дека ќе шири венерични болести, дека ќе фрли солна киселина во лице на некое дете.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пред главниот влез во дворот на Центарот уште еднаш топло се изгушкаа и си ветија дека тоа нема да биде за последен пат.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Азра неколку мига стоеше збунета во ходникот, потоа со мобилката му титна на Нигериецот Џон кој веднаш ѝ заѕвони и во разговорот ѝ вети дека брзо ќе дојде со колата за да ја префрли до Нигериското село.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
“Светот е мал и ние еден ден пак ќе се сретнеме, некаде пак ќе бидеме заедно,” си шепотеа двете, топло гушкајќи се во џипот на Ема.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Едно претпладне поминав многу лошо. Платив за паркинг, час и половина вртев кругови на паркингот околу болницата и не можев да најдам слободно место за паркирање, плачев од нервоза, ти ме чекаш таму, а јас час и половина не можам да најдам каде да се паркирам, па си ветив дека наутро кога е гужва, во иднина, ќе доаѓам со такси, а навечер со автомобил.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Елена вети дека пак ќе наврати.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со циничен смев ги покани да се предадат и му вети дека жените, децата и старците се под лична негова заштита, а водачите ќе се испратат лично на султанот во Истанбул тој да им пресуди.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Се собрал народ да се збогува со мудурот, а тој им ветува дека пак ќе се врати, но да гледаат да не се караат и кодошат еден со друг.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но кога Трајко му рече дека е испратен од селаните, а кога подвлече со особен тон дека носи и пари за тоа, владиката го промени тонот на својот разговор и му вети дека ќе им ја исполни желбата на селаните, толку повеќе што го познава човекот и лично, та сака и нему да му направи добро, верувајќи дека со тоа ѝ прави добро на црквата, на верата и народот, бидејќи Петко беше сигурен во секој однос.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Уште есента дојдоа грчките андарти (кои пред две три години ги поклопија селата: Градешница, Будимирци, Старавина, Бзовиќ и Груништа, оние каде што Толе паша собра најмногу востаници на востанието за да го брка Турчинот) на манастирот свети Илија во Мелница и ги заклаа сите петмина момци со десетгодишното дете на маѓерот Стојка, оставајќи го дедот Сталета сам во неговата кула, откако им вети дека и тој ќе се погрчи и ќе им помага во нивното „свето дело".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој ни вети дека ќе ни зборува за семејниот чун, за неговото враќање во земјата, откако нè остави на другиот брег.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Твојата девојка всушност ни вети дека ќе ни помогне. – Значи и Катерина била овде? – се изненадив.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Ја доведовте да ја испрашувате? Грофот молчеше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
(Им ветил дека ќе го сочува нивниот шеј по секоја цена). Татко ѝ тоа ѝ го рекол.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Ти ми вети дека нема да одиш далеку, - благо ја прекори мајка ѝ.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Кога видоа дека Илчо секој момент ќе заплаче и баба му и татко му почнаа да го тешат и да му ветуваат дека ќе му купат друга санка, уште утре.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Ми вети дека ќе направи „private investigation“ и веднаш ќе ми јави за резултатите.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Секако, веднаш ни се наметнуваат официјалните дипломатски контакти, кои, ако не се тајни, се објавуваат, со сета „важност“, на првите страници на дневните весници и се случуваат меѓу делегациите на избрани претставници на властите од земјите што контактираат.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
На крајот, покрај моето најискрено извинување, можам, како нескриен љубител на илустрирани магазини, да ви ветам дека ќе го купам следниот број на вашето списание. Со симпатии, ваш Александар П.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Уште повеќе нему: дедо Геро му вети дека ќе го смири со децата и тоа така тие да признаат оти претерале што го гибале толку многу.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Росана ми вети дека ќе ми помогне.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дури и му ветил дека нема да му ја заборави оваа услуга, ако ја изврши нарачката онака како што тој бара.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Зар не е блиску до умот дека токму така можело тоа да се случи!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ја истепа и Весна вети дека нема повеќе да пуши.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Ти ветив дека ќе ја чувам Ана додека си во војска. Не ја чував. Ја дупев.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Еден млад човек кој водеше сметка за својата позиција во општеството и кој се подготвуваше за женидба, ја натера својата идна жена да вети дека нема повеќе да се занимава со клептоманија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Штотуку го уби коњот, кога, гледај чудо, овој се преобрази во принц кој, да не беше јунаковата послушност, ќе мораше засекогаш да остане бедно истрошено коњче. 18.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но неколку години подоцна, кога се разведуваа, таа му рече дека кога биле кај златарот да купат венчални прстени, таа се издвоила за момент додека тој ја проценувал вредноста на двата прстени и незабележливо, земала еден рачен часовник. Оваа девојка беше голема убавица. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 185
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Си ветија дека никогаш повеќе нема да се караат за глупости.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Ама новинарот уште вели: Градските татковци ветуваат дека идната година ќе постават украсни светилки да се врати убавината и сјајот во старата скопска чаршија.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Јас зборував со Андреја уште тогаш кога вие ме предупредивте и тој вети дека ќе се поправи.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Вечерта решив да ја потсетам мајка ми за романот што ми вети дека ќе го пишува.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Јас во Прилеп никогаш не сум бил, и дедо ми ми вети дека еден ден заедно ќе одиме за да ми ја покаже куќата во која се родил.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
А, ми вети дека уште денес ќе го почне романот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тој ден игравме шах; отидовме во самопослуга да ми купи сладолед; ни пресече студена лубеница по ручекот; ни скина грозје од лозницата над терасата; ми вети дека ќе ми ја залепи гумата од велосипедот; го капевме кучето Синга во пластично легенче, а тетка Јорданка (жената со која живее, а за која јас често го прашувам дали може да се рече дека му е девојка) го триеше со шампон; ми предложи да одам заедно со нив десет дена во Охрид пред да ми почне наставата во училиштето; се радуваше кога му раскажав дека во Тиват ме избрале за втор придружник на Мистер на летувалиштето; ми честиташе што сум бил победник во натпреварот по пливање...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
На тетка Данче ѝ објаснив зошто сум дојден и таа ми вети дека сѐ ќе биде во ред.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Дедо ми ја зеде во скут и ѝ вети дека ќе ја носи во золошка градина.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
По сместувањето во логорот, со писмо се јави дома колку да извести дека е здрав и жив, му напиша едно писмо на мајсторот Ратко во кое му се заблагодари за заемот и му вети дека парите ќе му ги врати.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Партнерот ми вети дека ќе ме вработи во еден мобилен оператор.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Ниту францускиот амбасадор рекол такво нешто ниту бугарската влада можела да вети дека ќе влезе во војна.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Отишол и во Врховниот комитет, каде што Сарафов го прифатил неговото сфаќање за опасноста што ја криело револуционерното движење на Македонија за интересите на великобугарската кауза во Македонија и му ветил дека Комитетот ќе направи сѐ за да се постигне „согласност" со Револуционерната организација.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Нивниот пријател со псевдоним Козаков ветил дека ќе ги снабди со динамит, но за тоа требало да се оди дури до Батум.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
При тоа, на инсистирање на конзулите, тој ветил дека нема да дозволи мешање на турското населние во воведувањето на ред во градот119.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Султанот ветил дека на атентаторите ќе им дозволи да ја напуштат безбедно земјата и ветувањето го исполнил. Меѓутоа, колежите продолжиле.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во исто време Сарафов на Орце му ветил дека ќе му испрати и 1.000 кг. динамит.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- Од кога те чекам – ја прекорив. – Ми вети дека ќе напишеш роман во кој јас ќе ја имам главната улога, а не само бато да има таков.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- И те молам, спомни ме и мене во него – ѝ рече Огне на мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)