Пак си ги видов нозете онака: одат без мене, ме заминуваат мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Да ги видиме нозете. Сестро, помогнете.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Чуло и момчето што беше му ја видел ногата на трипати.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Сите погодуале по тавмин нишаните од цареа ќерка, арно ама никој не беше погодил, чунки никој не знаел што нишани имат.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Така беше рекол и на определениот ден, кога беше заповедано од царот да се зберат сите ергени, беше ошло и момчето.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ката ден веќе почнал да оди на лов и да ваќа риби момчето, арно ама како тие риби уште еднаш не беше ватил, при сѐ што сеедно одел на тоа место да ваќа; сѐ што ваќал риби биле не за да речи чоек машала, чунки биле грди и не сој, та дека биле таквие, цареа ќерка уште еднаш ни барем в очи му се опулала на момчето.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
На тој збор цареа ќерка беше поткренала ф'стано и му ја видел ногата уште погоре и ѝ ја дал другата риба.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Арно ама тој неќел да му ја даит дека било од долна рака.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ќе видевме некое дрвце и викавме: Ене го детето, му ја видов ногата или главата.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога ме виде учителката, се изненади. Ја виде ногата и ми ја преврза. Ги построи сите деца.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)