Знаеја како да го видат патот на светлината, сами да си го прочистат и отворат доколку е тој затворен.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Тргнаа направо, по рамното и разбравме дека нема да си одиме дома. Долг, многу долг ми се виде патот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)