- Јас сум задоволна иако те видов за прв пат низ сенките на чадот, во кој селото догоруваше.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
- Ќе се видиме за неколку месеци, кога треба да си го наплатиме трудот,- изговори Ѓорѓе пружајќи ѝ рака при разделбата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Место тоа, сега рече: „Слушај, Симон, треба да видиме за имотот.“
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Абре, да видиме за водата!“, се обиде со сета сила Михајло.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Рекоа дека ќе видат за што станува збор, но никогаш за тоа не добив одговор.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И нему не му се брза, се договоривме да се видиме за две недели.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
– „Ете јас бев, мајко, што ги зедов, ѝ рекол, ја качи се, бре Смиле, на куќа кај што стоев јас, побарај во сламата, ќе ги најдеш, земи ги вамо да ги видат за да поверуваат“.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ќе те видам за некоја година кога ќе ти секне пензиичката.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- Богами, ваква ламја не сум видел за работа, рекол Мирче, оваа сите може да ги носи под мишка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Зафати водата полека да истечува, да се впива во земјата, да се повлекува од дворовите, да ги ослободува заробените куќи, луѓето, добитокот; се покажа виножитото, па и тоа како да шумкаше колку што можеше, задува ветер, па и тој започна да ја суши земјата; излезе и сонцето од облаците, па и тоа почна да ја цица земјата; излегоа луѓето од куќите како од Ноевиот ковчег, се бацуваа што го преживеаја овој потоп, оваа несреќа; се јавија и птиците што беа скриени некаде, се нафрлија да клувкаат на сѐ што ќе видеа за јадење; се грабеа, се биеја.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)