викне (гл.) - комшија (имн.)

Го викнав комшијата. Инженер е, ама се разбира во сѐ.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
НАЦА: Леле, не ти е срам да се засрамиш!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: Не ние, туку да ги викниме комшиите!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Тие мисли ме напаѓаат, што се вели – сред бел ден, а јас, наместо да се бранам, пуштам да ми се редат, правејќи ми го тромавото тело уште попивтиесто.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)