Една влезница добив јас, а втората ми ја жртвуваше браварот Васко.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Делкај цел живот, влечи како говедо и еве: мака мачиме со земјата.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Ја фаќам под рака и се влечам како посран гулаб. Не знам што да кажам, а и се срамам пред луѓето.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ако заведувањето игра на картата на претчувствување на она што во другиот останува вечно тајно за него самиот, на она што никогаш нема да го дознаам за него и што сепак ме влече како тајна, тогаш веќе не останува многу слободен простор за заведување, бидејќи денес другиот веќе нема многу тајни ни за самиот себе.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Ирена го влечеше како магнет, тој не беше свесен за тоа.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)